Nawiązujesz tym utworem do tragedii sprzed lat, dosyć przejrzyście opisałeś momenty grozy. Tylko nie bardzo wiem po co, chcesz oddać hołd? Czy po prostu "coś tam" sobie wymyśliłeś? Pytam z ciekawości.
Mimo wszystko czekam za Twoją humoreską, bo powinniśmy się częściej uśmiechać. Tym wierszem zmuszasz do powrotu w złe chwile, do smutnych i przerażających dni.
Idę się pośmiać, pod Twoje żyrafy!

O, nie drogi mooy! Z tym się nie zgodzę! Masz czapkę faceta, który potrafi znakomicie znaleźć coś, czego gołym okiem nie widać i z jajami, w przezabawny sposób to sprzedać!
A to przecie żadne błazeństwo, to zabawa słowem i myślą, talent!
Czasami trza wszystkiego spróbować, a jak ktoś ma pióro giętkie, to tym bardziej!

Co do wprawek- nie wiem, jaki jest Twój wiersz, bo ja nie poeta. Ale żeś jeden z mych ukochanych pisarzy Polski wesołej - zajrzałem

Kłaniam się!

Lepiej późno niż później.

Zerknąłem w twoje progi, jako że dawno już nic nie czytałem MadeInWienczyslaw i miłe zaskoczenie. Nie czytam poezji portalowej z małymi wyjątkami, jak widać. Nie żebym coś miał do ukochanego lirycznego PP, ale po prostu nie czytam.

Wysmażyłeś chyba prawdziwe dzieło, jeśli chodzi o umoralniający ton wypowiedzi. Co do zapisu to nie wiem, ale to chyba sprawa drugorzędna. Już od początku wysoko unosisz karny palec i mam na myśli sam tytuł, który po lekturze bije w oczy przewrotnością.

W sumie to nie takie dziwne, kiedy wciąż żyje się w kulturze strachu. Mało co przeraża tak na poważnie. A co do "kamerowania" szkoda gadać; ludzie patrzą nawet na swoje dorastające dzieci przez wyświetlacz iPhone'a, jakby bez tego nie zachodziła żadna interakcja, więc cóż w tym dziwnego, że tak interesujące widowisko jak spadający samobójcy nie razi grozą, zaś intryguje.

O upadku ludzkości to było, wienczyslawie, i brawa za wykonanie.

Pozdrawiam