Przede wszystkim ma klimat dobrego, refleksyjnego kina. Jest bardzo plastyczny, dlatego dokładnie widzę co się dzieje w wierszu. Czekanie to nie jest łatwe zadanie ani dla kobiety, ani dla mężczyzny. A przecież powinniśmy być do niego przyzwyczajeni, bo od urodzenia czekamy na śmierć.. Jest w tym wierszu pewnego rodzaju napiecie, które budujesz od początku do końca, a puenta jest dwuznaczna, bo rzeczywiście najpierw widzimy światło, ale metaforycznie to światło to przecież miłość, radość, a wiec gdy ta osoba wchodzi w "ciemność" duszy peela, rozświetla wszystkie zakamarki

Zwyczajowo już pozostawiam na pamiątkę ze strony głównej:

Każdego od czasu do czasu dręczą czarne myśli, nierozwiązane, niejasne czy też niedokończone sprawy. Czasem wydaje się, że ich ogrom przerasta, że nie da się wytrzymać już niczego więcej, jakbyśmy byli na skraju obłędu.
Człowiek jest jednak w stanie wytrzymać o wiele więcej, niż może sobie wyobrazić. I choć w życiu jest inaczej niż w bajce, to jednak i tutaj od czasu do czasu pojawia się światło, które daje nadzieję.
Polecam pięknie spleciony, niepokojący i z niepokojem wewnątrz wiersz.


Pozdrowienia i do (po)czytania