Rozumiem tak Twój wiersz: Bóg nie jest dla każdego i to on decyduje o tym, kogo do siebie dopuszcza. Takie przesłanie potwierdza mi puenta: „wiesz dobrze że każdy totalitaryzm
kończy się reglamentacją towarów”. Wcześniejsze zaś „a teraz zamknij mordę i mnie kochaj” – utwierdza Boga jako totalitarnego despotę. I w tym względzie tekst jest spójny, logiczny, wymowny.
Utwór wpisuje się w nurt wadzących się z Bogiem. Wadzących się, a więc nie niewierzących, bo ateistę Bóg w ogóle nie zajmuje, bo skoro w niego nie wierzy - nie poświęca Mu myśli, czasu, uwagi. Mnie taka wizja Boga nie odpowiada. Ale to nie znaczy, że widzę coś złego w Twoim spojrzeniu i wiersz traci na wartości z powodu takiego, a nie innego poglądu. Zatem – to udany wiersz.
Pozdrawiam.