ajw - tak widzę politycznie tym razem, zaangażowanie w "sprawie" . Ale podoba mi się, zwłaszcza ostatnie wersy. Mam jedynie ale do tej lufy co to przylega, bo ani ona tego nie robi, ani kwiatek; przystawiona, przyłożona, jakoś tak...

Pozdrawiam

Czytałam ten wiersz jak tylko był opublikowany i powiem Ci, ze skłoniłas mnie do poszperania w necie. Te lufy zamiast kwiatów rozumiem, bo charakterystyczną cechą tej osoby sa kwiaty, które wpina we włosy. Czytałam też o tej całej akcji i szacunku jakim darzy ją mój ulubiony Bono. Świetnie to przedstawiłaś.
Pozdrawiam pati

ajw wiersz jako wiersz? wiersz jako wers? wszystko jest jak należy, znaczy widoczne jest...

ajw całe szczęście, że to tylko chwilowa pomroczność, biała.

Ech, jednak chyba jestem bardzo rozczarowana. Narobiłam sobie dużego apetytu na wiersz o birmańskiej opozycjonistce, kocham podróże i egzotyczne kraje, interesuję się polityką międzynarodową, więc tytuł mnie przyciągnął - tematyka dla mnie.
Ale wykonanie jednak mnie rozczarowało. Nie poczułam autentycznej Birmy, nie zagłębiłam się w lokalną kulturę, w meandry birmańskiej polityki. To właściwie mógłby być wiersz o wielu opozycjonistkach, kobietach walczących - niby to dobrze, że uniwersalnie, ale tu się wydaje, że to jest taka ogólnikowość wynikająca z tego, że autor nic bardziej specyficznego nie wie.
Woalki są obce tamtej kulturze, więc dziwne by było, gdyby je nosiła, a ich brak nie wyklucza teoretycznie możliwości strojenia się zgodnie z lokalną modą.
Wiersz oceniam co najwyżej jako średni, a to grubo poniżej moich oczekiwań, narobiłam sobie smaku na więcej.
Pozdrawiam serdecznie