muskam skórę jakby chodziła po niej mucha.
(laskonogi twór niedający się zapamiętać). teraz wiem
od czego to uwalnia — na ułamki sekund majaczy ciało
a później zepsute radio. zapominam
odejść.


ty. papierowy przyglądasz się wilgotnym kołysankom.
kupionym gdzieś na wyprzedaży cyklom miejscowych modlitw.
podłym odstukiwaniem
na głos.

to tylko nieudany sen — mówi dziecko  — i czuję jakbym była
jego córką. księżycem z obrazka na ścianie łączącej się z ogródkiem
jak poząbkowany liść. nie dlatego że zimą pomyślałam
o wszystkim.