przeczytałem, w tym i sporo poprzednich, styl zgodny z Twoimi poprzednimi, trzeba przeczytać parę, aby "wgryźć" się w sens:
operujesz słowem, znaczeniami, rozbijasz je na a`tomy (używając Twojej stylistyki), pojawia się wielość interpretacji, ciekawe, pojawiają się skrajności. Ich nie widać gdy (patrz początek), przeczyta się Twoje wcześniejsze.

Wiersz poprowadzony konsekwentnie, opowieść o zróżnicowaniu pierwiastków ying i yang, uzupełnienie lub wojna:

- mocno oględnie mówiąc.

PS:
wiersz do mnie przemawia

Wiesz, introwerko, że lubię - poza doszukiwaniem się zabaw znaczeniem słów - szukać sensów. Pięknie rozważasz samotność.
Ten fragment najbardziej mnie zaciekawił:
"nigdy nie bywa się dalej od człowieka
niż na odległość podwójnej
skóry, mięsa, kości" - jeśli to to są antypody ludzkiego oddalenia, to wypada mi wielce interesujący wniosek, że zawsze jest się blisko. I to mi pasuje. Ja to czuję i rozumiem. Podobnie odbieram puentę:
"nigdy bardziej bezbronnym
aniżeli z a nuż"- bardzo mi się podoba ta opozycja w połączeniu z bezbronnością. Szczególnie a nuż - tak jednoznacznie kojarzący się z nożem, a otwierający na nowe znaczenie. Neologizm "nadważna" - piękny.
Poczytałam. Podobało się. Znikam walczyć z kurzem.