Rozumiem, Mede_o. Dla mnie sztuka powinna być eksperymentem, a nawet szokiem, ale potrafię zrozumieć i zdania przeciwne.

Pozdrawiam

Oj, chyba trochę przeciągnęłaś gumkę. Pozostaje mi tylko uśmiechnąć się do Ciebie, nie do wiersza

b]Introwerko[/b], lubię szok w sztuce i np. podoba mi się twórczość K. Kozyry. Natomiast w tym przypadku nie rozumiem, czemu ma służyć profanacja największego sacrum chrześcijaństwa - tajemnicy narodzin Jezusa - i sprowadzenie jej do:
"Jezus rodzi się per an(n)um*
wskutek pierwszego i nieostatniego aktu zapłodnienia
przez połączenie się dwóch plemników".

Dlaczego dwóch plemników? Bo per annum tak bliskie brzmieniowo per anum, a skoro miejsce poczęcia rectum, to nie może być inaczej niż na skutek stosunku analnego mężczyzny z mężczyzną? I dlatego też poród pośladkowy? Jestem w stanie zinterpretować wiersz następująco: poczęcie się nowej istoty z dwóch plemników jest tak samo niedorzeczne jak poczęcie Jezusa z Boga i dziewicy i jego coroczne ponowne narodziny. Ale wówczas odbieram wiersz jako wyraz braku szacunku dla milionów, dla których narodziny Jezusa nie są mitem, a największą świętością. Bo innego przesłania nie widzę. Przykro mi.

Podoba mi się. Jest aktualne, prześmiewcze, może lakko bluźniercze.
Uśmiechnąlem się i podoba mi się, choć jest abstrakcyjnie i sterylnie, jak to u Ciebie.

Zanim zapoznałem się z komentarzami, przypomniał mi się cytat Nietzschego: "(...) jak wszystko, tak i świat ma swój zadek, a jest nim zaświat".

Takie znaczenie byłoby słabe. Temat homoseksualizmu w kontekście religijnym, bardzo inspirujący. Ciekawy wiersz.

Hm...?