bezgłosy - marukja
Poezja » Wiersze » bezgłosy
A A A

nie mów mamie że za tobą płaczę
coraz częściej śni w ciągu dnia

widziała cię wczoraj w telewizji na głowie chustka kolorowa
jak zawsze gardło ścisnęło kołdrę zbyt lekko by nie zapytać
pamiętasz babcię
pamiętam jak chowając pieniądze do kieszeni mówiła
na grób kupisz mi kwiaty
niebieskie wciąż pachną drożdżówką i talerzykiem z porcelany
zobaczysz jak szybko minie życie
pomiędzy kolejnymi odcieniami fioletów nad taflą wody płynie
uśmiech

nie mów mamie że z tobą rozmawiam
tylko chwila nim porwie ją wiatr

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
marukja · dnia 23.04.2014 06:17 · Czytań: 671 · Średnia ocena: 5 · Komentarzy: 21
Komentarze
bosski_diabel dnia 23.04.2014 08:38
To drugi dziś tekst o przemijaniu ale i o wspomnieniu tego co za nami najpiękniejsze, ciekawy zapis pozostaje pod wrażeniem, pozdrawiam.
introwerka dnia 23.04.2014 11:29 Ocena: Świetne!
Wzruszający wiersz o przemijaniu, odchodzeniu, ale też przeciwnie - trwałości tego, co wymalowane na naszej porcelanie, a czego niczyja zła wola, nieuwaga ani czas nie skruszy i nie porwie, bo

Cytat:
po­mię­dzy ko­lej­ny­mi od­cie­nia­mi fio­le­tów nad taflą wody pły­nie
uśmiech

:)

Serdeczności :)
marukja dnia 23.04.2014 15:42
Bosski,
miło, że się u mnie zatrzymałeś. Tak, wspomnienia grają tu pierwszą rolę. Kłaniam się wdzięcznie za dobre słowo. Pozdrawiam!

Introwerko,
jaki piękny komentarz, wszystko się zgadza. A uśmiech to bardzo bardzo dużo. Dziękuję za Twój i również oduśmiecham, pozdrawiając serdecznie! :)
ajw dnia 23.04.2014 17:50 Ocena: Świetne!
Przedmioty i wiersze żyją zwykle dłużej niż ludzie. A oni żyją w nas dopóki pamięć nie straci pamięci, nie dostanie Alzheimera i zaczną się mylić daty, fakty, wydarzenia..
Ładny, nostalgiczny przekaz aż proszący o modlitwę, o zatrzymanie się przy tych, którzy odeszli a wciąż żyją w pozostawionych po sobie przedmiotach, strzępkach rozmów, obrazach w pamięci.. Dziękuję Ci za ten moment z moimi bliskimi, których tak bardzo brak.
Pozdrawiam serdecznie :)
mede_a dnia 23.04.2014 18:40 Ocena: Świetne!
Też się wzruszyłam. A puenta rozwala:
"nie mów mamie że z tobą rozmawiam
tylko chwila nim porwie ją wiatr".
marukja dnia 23.04.2014 20:16
Ajw,
czytam i czytam Twój komentarz, i wiesz, może to dziwne, ale mam dreszcze! Chyba dlatego, że to dla mnie trudny wiersz, a Twoje słowa po prostu go dopełniają. Naprawdę cieszę się, że zobaczyłaś tu również swoich bliskich, a wiersz wyszedł poza ramy mojej perspektywy.
Pozdrawiam, dziękując za tak głęboki odbiór! :)

Mede_o,
fajnie, że zostawiłaś ślad. Dzięki wielkie za odwiedziny, pozdrowienia!
ajw dnia 23.04.2014 21:15 Ocena: Świetne!
Wiesz, marukjo - ja oswoiłam śmierć. Nie boję się jej. Nie oswoiłam tylko tęsknoty za tymi, których nie ma .. W Twoim wierszu jest właśnie ta nieoswojona tęsknota ..
Dobra Cobra dnia 24.04.2014 07:28 Ocena: Świetne!
Poruszające.

Dziekuję.


DoCo
amsa dnia 24.04.2014 07:46
Marukjo - nigdy nie miałam takiej babci, jednej nie pamiętam, druga była, no cóż - trudna, ale rozumiem wiersz, jest piękny tęsknotą, tą która już jest i która dopiero się rodzi, przeczuwając, że będzie nieodłączną towarzyszką, kiedy zabraknie kochanej osoby.

Pozdrawiam

B)
empatia dnia 24.04.2014 10:53 Ocena: Świetne!
Nie sadziłam, ze się tak wzruszę. Dziękuję Ci za ten wiersz, bo przypomniał o tym, który dawno odszedł i potrzebuje modlitwy.
Pozdrawiam pati :)
marukja dnia 24.04.2014 15:06
Ajw,
Rzeczywiście ciężko oswoić tęksnotę - ładnie to ujęłaś, a z perpektywy czasu chyba jest ona nawet coraz większa. Dzięki, że wróciłaś. :)

DoCo,
i ja Tobie bardzo dziękuję! Pozdrowienia :)

Amso,
fajnie Cię widzieć w okularach, nawet wiem jakich ;) Dzięki wielkie za obecność i ciepły odbiór.

Pati,
ja też nie sądziłam, że ktoś tak będzie mógł wczuć się w ten wiersz. Dziękuję Ci za to i również serdecznie pozdrawiam :)
al-szamanka dnia 24.04.2014 20:23 Ocena: Świetne!
Nooo, Marukjo, wzruszyłaś mnie na całego.
Talent i wrażliwość trzeba mieć, aby w prostych słowach opisać przemijanie i nieuchronność.
Wiersz jest taki... taki, że po prostu szepcze w sercu.
Łagodnie, z wyczuciem, dobrocią i miłością.
Już początek mnie rozrzewnił:
Cytat:
nie mów mamie że za tobą pła­czę
coraz czę­ściej śni w ciągu dnia

Cudnie, nieprawdopodobnie delikatnie.
Aż przypomniały mi się Twoje piękne dłonie.
Zobaczyłam je jak gładziły włosy śniącej :)
W tym wierszu jest tyle czułości...

Pozdrawiam.
marukja dnia 25.04.2014 11:10
Al-szamanko,
właściwie nie wiem jak Ci dziękować, za tak pozytywny odbiór i tyle pięknych słów. Cieszę się, że tak osobisty tekst wyszedł poza ramy i trafił do Ciebie.

Wiesz, muszę Ci coś wyjawić: nigdy wcześniej, zanim napisałaś o dłoniach pod zdjęciem, tak ich nie postrzegałam. I teraz patrząc na nie, myślę czasami o tamtym komentarzu. :) I o dzisiejszym na pewno też nie zapomnę, za co bardzo bardzo Ci dziękuję.
Cytat:
Zobaczyłam je jak gładziły włosy śniącej :)
- niesamowite jest dla mnie to zdanie, tak było, szamanko.

Pozdrawiam ciepło!
al-szamanka dnia 25.04.2014 12:51 Ocena: Świetne!
marukja napisała:
- niesamowite jest dla mnie to zdanie, tak było

Wiem, chyba podświadomie wczułam to w wierszu, a potem zobaczyłam.
Nie na darmo noszę przydomek szamanki, jasnowidczość prześladuje mnie całe życie.

Pozdrawiam, w moim mieście niebo neapolitańskie, idę poprzytulać się do mojej ulubionej brzozy Klary:)
marukja dnia 25.04.2014 20:35
I mogę się pod Twoim jasnowidzeniem w pełni podpisać, al, i powiedzieć nawet, że je lubię :)
Pozdrowienia dla Klary! Ja dzisiaj głaskałam troszkę tulipany i szafirki, a pomiędzy nimi wylegujące się w słońcu koty. :)
Do następnego!
kamyczek dnia 25.04.2014 21:50 Ocena: Świetne!
Wprowadziłaś mnie, marukjo, w niezwykłą refleksję nad życiem.
Wersy napełnione są taką czułością, że aż chce się w nich zanurzać i smakować po raz kolejny i kolejny... :)

Pozdrawiam serdecznie.
marukja dnia 26.04.2014 14:54
Miło mi to czytać, kamyczku.
Kłaniam się wdzięcznie za odwiedzimy, pozdrowienia!
mike17 dnia 26.04.2014 16:47 Ocena: Świetne!
...bo bezgłośna to rozmowa, kiedy w niemym dialogu z tymi, których już nie ma, ujawnia się cały tragizm człowieczego istnienia - bolesna sztuka, której uczymy się od pierwszego dnia, kiedy dane nam był ujrzeć ten padół - sztuka tracenia.
To jej oddech czujemy wiecznie na plecach, to uniwersalne przeżycie, które wpisane jest w bycie człowiekiem...

Bo obiektywizm rzeczywistości nie istnieje - widok zależy od naszego aktualnego stanu emocjonalnego.
Jednostkowe doznania kształtują nas i nasze "teraz", i ci, których już nie ma, choć wciąż pamiętamy ich twarze, głosy, gesty.
To oni i to, co nam sobą dali, są nami dzisiaj.
Ja też ujrzałem tu Tatę, który zgasł przedwcześnie, i przyjaciela, którego rozjechał zapijaczony kierowca...
Ale oni są.
I takie wiersze, jak twój, przywołują wspomnienia, te najświętsze, bo dotyczące najbliższych.

Wysoko.
marukja dnia 27.04.2014 11:37
Hej Mike,
jak fajnie Cię widzieć. :)
Bardzo dziękuję za tak ciepły odbiór, a zwłaszcza za słowa:
Cytat:
To oni i to, co nam sobą dali, są nami dzisiaj.
- zabieram i zapamiętuję!
Wiosną, gdy natura budzi się do życia, tęsknię jeszcze mocniej, za tymi, którzy już dawno zasnęli... To, że zobaczyłeś w tym wierszu swoich bliskich, może być dla mnie tylko ogromnym zaszczytem. Dzięki wielkie, że podzieliłeś się swoimi odczuciami.
Pozdrowienia!
Wasinka dnia 13.05.2014 22:05
Lubię takie wiersze, bo są pełne człowieka. Człowieka, który czuje i który wie, co to bliskość, który dowiaduje się, jak bardzo trzeba ją cenić. Lub rozumie to od zawsze, w środku, zdaje sobie z tego sprawę, choć może jednak nie do końca...
Tęsknota jest przejmująca, wspomnienia zapisane innym człowiekiem - również. Dlatego poruszający to wiersz. Z przejmującą klamrą.

Pozdrawiam z Księżycem w dłoniach.
marukja dnia 14.05.2014 16:04
Dziękuję za te słowa, Wasinko. Miło mi, że zatrzymałaś się tutaj. Przyznam szczerze, że mnie samą ten wiersz porusza za każdym razem, gdy go czytam.
Wasinka napisała:
wspomnienia zapisane innym człowiekiem
- zabieram, cudnie to ujęłaś.
Pozdrawiam ciepło!
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Marek Adam Grabowski
29/03/2024 10:57
Dobrze napisany odcinek. Nie wiem czy turpistyczny, ale na… »
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
Zbigniew Szczypek
23/03/2024 20:57
Roninie Świetne opowiadanie, chociaż nie od początku. Bo… »
Marek Adam Grabowski
23/03/2024 17:48
Opowiadanie bardzo ciekawe i dobrze napisane.… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:77
Najnowszy:wrodinam