Ładnie się zaczęło, bo choć rymy dokładne i gramatyczne, ale poniosły ze sobą pewną treść (czyżby chodziło o Mistrza Edgara?), ale nie wiem do końca jako amator, czy w sztuce lirycznej można tak zmieniać układ rymów, bo w pierwszej zwrotce mamy abab, a potem znienacka dajesz aabb, by w trzeciej zwrotce i kolejnych już dać rymy zupełnie na chybił trafił, a poezja rymowana to wyższa szkoła jazda, tu panują pewne prawidła, które trza przestrzegać.
Tego mi zabrakło u Ciebie.

Zaś treściowo, całkiem to przyjemne i strawne.
Nie przetrzepało mi wyobraźni, ale też nie pozostawiło poczucia niesmaku, który mógłbym wynieść, gdyby reszta była od czapy.
Wiersz można sobie przełożyć na swój język, ma swoją treść i jest czytelny, czyli ogólnie rzecz biorąc zawiodło wykonanie, ale jako liryka stylizowana na Mistrza Edgara, nie jest źle.