Witaj

Jest śpiewnie, leśnie, a nawet w góry mnie prowadzi Twój utwór. Do tego tęsknie i wspomnieniowo z nieuchronnością, która czeka na końcu każdej z dróg. Dzisiaj chyba właśnie tego typu poezjowania było mi trzeba.

Tytuł świetny.

Gdyby jeszcze udało Ci się wyrównać rytm, byłoby naprawdę cudnie. Tymczasem potykam się bardzo, a nie ukrywam, że przeszkadza mi to straszliwie. Myślę jednak, że da się z tym coś zrobić, gdy tekst nieco ostygnie. I autorka

Pozdrowienia

Oj, jak romantycznie, cudowny klimat stworzyłaś w wierszu. A tytuł - wymiata.
Od strony technicznej można by wygładzić co nieco- ( ujednolicić rymy do abab lub do abba, wyrównać metrum do 6/6 - w dwóch wersach masz inne: 6/6 i 5/6) i będzie świetnie.
Ja sobie czytam tak:

rozściel mnie świeżością – wiatrem i piórami
ukołysz minionym przytulając przyszłym
nim spłoszę się lekko wespół z dmuchawcami
zadbaj by marzenia na dobre nie prysły

i ja nie odejdę rozlewając ciepło
w kwiaciasto-nabrzmiały brzuch mego imbryka
a potem po prostu poczekam na niebo
nie wie co tęsknota ten który nie czekał

zanucę oddechy wstrzymane latami
w jeziorze zbyt nagim by mogło się okryć
na nowo uczeszę się akwarelami
i nie dam odpocząć wspomnieniom wciąż mokrym

ogrody otwarcie popatrzą nam w oczy
kolorem wyznaczą dawnych warg granice
gdy nagle znikniemy i tak to się skończy
a wspólną sielankę uśmiechem przemilczę

Urzekł mnie brzuszek imbryka, w moim czytaniu - z wielkim bólem, przyznaję, musiałam go zmienić na brzuch, bo brakowało mi jednej sylaby w metrum. Ale to Twój wiersz i nie musisz się niczym sugerować.

Pozdrawiam serdecznie.

Kamysia zaproponowała dobre rozwiązanie, Romanko.
Wyrównanie rytmu do 12/6/6 i ujednolicenie rymów do abab.

Brzuszek imbryka faktycznie ładny, ale wymaga wyrównania, tyle że zaimek w formie "mego" nie jest najlepszym rozwiązaniem - przepraszam, Kamysiu.
Ja pomyślałam o neologizmie - w kwiaciasto-nabrzmiałe brzuchowie imbryka - to "kwiaciasto-nabrzmiałe" tuszuje w pewien sposób szorstkość owego "brzuchowia".

Przy okazji - zrezygnowałabym także z interpunkcji - lepiej wygląda bez, bo i tak brakuje Ci przecinków, a po co nadmiernie szatkować nimi wersy.

Co do treści - ładnie wpisała mi się w nastrój.
Miłego

To bardzo przyjemny wiersz, liryczny i romantyczny. Dorzucę jeszcze jedną propozycję wyrównania rytmu - z szykiem przestawnym, który jest inwersją pełną gębą, bo rozrywa grupę podmiotu i orzeczenia. Taki zabieg ocali brzuszek:, zrytmizuje i zmetaforyzuje frazę i jest w dodatku celowym, poprawnym środkiem stylistycznym:
"w kwieciście brzuszek nabrzmiały imbryka".
Ale to Twój wiersz, a ja tylko proponuję.

Serdeczności, romantyczna.