Podoba mi się sposób, w jaki obrazujesz rózne stany emocjonalne. Pierwszy wers dość złowieszczy, za to ostatni jak dla mnie cudowny. W słowie 'czasem' wyczuwam jednak gotowość na nadzieję.

- ten wers bym trochę zmieniła i odchudziła: swobodnie unosząc grzebienie we włosach?
- brzmi dość potocznie, zdaje się trochę odstawać od całości.
Tylko sugestie, wiersz przemawia do mnie i inaczej niż w tytule - będę wracać.
Pozdrowienia!

cudowny pejzaż podwodnej natury namalowałaś mede_a, Ty to dopiero dopieszczasz słowa, nie ukrywam musiałem sobie nazewnictwo roślinne przyswoić i poszukać co nie co, ale było warto, trochę nauki się przyda. marukja mówi o jakiejś małej nadziei, a ja powiem tak: do tej samej rzeki dwa razy się nie wchodzi

- chyba powinien być wywłócznik kłosowy.



ja tu widzę takie ubezpieczanie się , gdyby coś nie wyszło zawsze można wrócić do źródła, ale każdy interpretuje jak chce. cudownie porwało mnie na tym spływie, na całe szczęście mokry nie jestem serdeczności

Dawno mnie nie było, właśnie obmyślałam sobie coś podobnego, nie będę dalej, bo powiedziałaś wszystko to, co chciałam. I jakże to obrazowe - smutne czy nie - pewnie zależy od czytającego - różnice się albo przyciągają, albo przeciwnie. Jedno jest tylko dla mnie niejasne - "grzebienie". Może grzybienie?
Uwielbiam Twoje wiersze!
Jeśli chodzi o "powszechnie podkreślany fragment":

to dla mnie on tu MUSI być, genialnie obrazuje tę uporządkowaną, konserwatywną, asekuracyjną naturę (choć może to ma być "A Twoje szerokie ramiona - pas ratunkowy" . Tak też można to odczytać, choć wolałabym nie...
Zapomniałam ocenić, chyba teraz już nie mogę - najwyższa

Jak zwykle czytam wiersz "po swojemu" i jest to moja swobodna interpretacja, która instynktownie nasunęła mi się po lekturze wiersza, więc:
Widzę tu kobietę, będącą pod silnym wpływem mężczyzny, który "ujawnia" w niej dwa odmienne sposoby odczuwania świata i zachowania się, stany te występują naprzemiennie i tylko czasem zlewają się w spójną osobowość, wypadkową tychże, i może właśnie wtedy bohaterka tych wersów jest naprawdę sobą?
Kto wie...
Raz jest sentymentalnie romantyczna, innym razem chłodno pragmatyczna, ale w miłości czasem człek przybiera różne twarze, i wobec tej samej osoby bywa się różnymi, w zależności od okoliczności.

Rozlewność i plastyczność wiersza to główne clue
Porównanie zachowań do zmienności rzeki wielce trafne.
Przemawia do mnie, bo znam się nieco na wodach, nie tylko tych mokrych.

A i tytuł jakże znaczący: bez powrotu ta rzeka, a więc czyżby ów mężczyzna odmienił życie kobiety na zawsze i nieodwracalnie?

Byłem, czytałem, ukontentowany znikam

Dwoistość natury, zapewne chodzi o tę kobiecą, ja jednak odczytuję również znaczenie dosłowne, które, prawdę mówiąc, mniej rzuca się w oczy niż to przenośne. Mam na myśli dwie rzeki: jedna jest naturalna, pełna roślinności, a druga - zagospodarowana przez człowieka. I przy takiej interpretacji rodzi się wiersz proekologiczny, bo pierwsza rzeka jest zdecydowanie piękniejsza. Wracając teraz do wersji przenośnej: czy kobieca natura odwzorowywana przez pierwszą rzekę jest lepsza, piękniejsza od drugiej? W tym przypadku odpowiedź nie jest już taka oczywista. Cały wiersz bardzo dobry, oprócz ostatniego wersu, który znaczeniowo jest ok i powinien tam być, tylko brzmi jakoś tak (wybacz określenie) szkolniacko.

Z takim frazeologizmem nie spotkałam się dotychczas, ale to nie znaczy, że nie istnieje.
Zapewne młodszym kinomanom tytuł ten nic nie mówi, tym niemniej uważam, że z powtórzeniami należy uważać, zwłaszcza gdy nie są nawiązaniem do treści wcześniejszego dzieła.
Na marginesie - bardzo lubię piosenkę z tego filmu "One silver dollar".

Wracając do tematu - pokombinowałabym jeszcze. Bo już nawet "rzeka bezpowrotna" brzmi inaczej i nie powoduje skojarzeń z filmem.

A przy okazji:
- osob­ne ko­ry­ta niosą wody do uj­ścia
jedne dziko bie­gnie me­an­dra­mi roz­la­nych zatok
(...)
dru­gie zdąża ure­gu­lo­wa­nym ko­ry­tem - to koryto, a więc jedno koryto, a nie jedne, gdyż "jedne" dotyczy liczby mnogiej - jedne koryta biegną itd.
Z tym, że "jedno/dziko" wpada na siebie końcówkami. Można to rozdzielić, dając "biegnie dzikimi meandrami" czy tp.

Co do wiersza - obrazowy i nie będę się czepiać, bo widok, który zobaczyłam daje do myślenia.

Miłego