Skojarzyło mi się z:

http://www.youtube.com/watch?v=EdmZYu9Lths

Trzy razy TAK

tak,tak wiem o tym, dlatego uśmiechnięte buźki po moich poważnych zdaniach człowiek już przywykł, i przywyknie do gorszego wpajanego po troszku i z umiarem
to jeszcze tak, by wszystko w dupie mieć ;-)

http://www.youtube.com/watch?v=ZyDTA464Mdw

Broń masowego wrażenia - jakże celna gra słów. Już dla samego zaistnienia tej frazy, warto było napisać wiersz. Cała reszta napisana z poetyckim rozmachem. Myślę, że koledzy z dedykacji przybiliby piątkę łabędziowi
Sorki, że nie dodaję żadnego linku.
Ciekawe, co powie Mede_a?

blaszko droga, jak się cieszę, że zajrzałaś i ślad zostawiłaś. Nie przyznam się, że właśnie dla zaistnienia tej frazy zaistniał cały wiersz, nie przyznam się nawet przy przypiekaniu, ale tak właśnie było.

A ja tam lubię, wodniczko ten świat, bo innego w sumie nie znam. poza tym, w zasadzie mi się tu podoba - jest tyle fajnych rzeczy, na które można pomarudzić i popróbować pozmieniać... Ale tak serio - wiem o czym mówisz, święte słowa.

A pewnie, że pogadajmy, mądra Miladoro.
Co do wielkich liter - zgoda, nie umiem powiedzieć, dlaczego przy nich się uparłem, a skoro nie umiem, to kompletnie nie powinny się były tam znaleźć. Racja. Poprawiam to zaraz.
To "i" w rzeczonym miejscu - mi tam się jakoś tak na "słuch literacki" broni, ale ok, nie upieram się, można i bez tego "i" się obejść, więc wywalam i wprowadzam Twoją poprawkę.
"Wybitnie świetni spece" to i owszem, masło maślane, takie, co to miało głównie ich charakteryzować i parafrazować ich pustą, komplemenciarską nowomowę, ale racja - słabo to czytelne i ciężko za tym podążyć - wypada więc zmienić.
Co do linijki zgoda, inwersji przy tapetach, zgoda, i przecinka w cytowanym oryginale - też po trzykroć zgoda, nie tak to w oryginale wyglądało.
Co do gwiazdki przy cytacie - no mam jakąś cholerną niechęć do robienia przypisów w tekstach, tfu, literackich. Ja rozumiem - w pracy naukowej nigdy bym przypisu nie pominął. Ale w literaturze? Nie przechodzi mi to przez palce. Zaznaczam co "nie moje" kursywą i liczę na erudycję czytelnika, a nawet jeśli ta go zawiedzie, to w pięć minut znajdzie oryginał cytowanego fragmentu choćby dzięki wujkowi google i umieści go w odpowiednich kontekstach... Więc tu - wybacz, postawię się.
Za wszystkie rady serdecznie dziękuję, biorę się za wprowadzanie ich w życie i cieszę się z Twojego tu zajrzenia.

Urocza mede_o, uwielbiam sposób, w jaki potrafisz pięknie powiedzieć o co w tekście chodzi, sam nigdy bym tego tak precyzyjnie i jasno jednocześnie nie wyraził. Dziękuję za trafne spostrzeżenia i pochylenie się nad wierszem. A i zgodzę się, że mało tu bluesa i źle się to czyta. Też mam wrażenie, że szarpie na kilka stron przynajmniej, jeśli faktycznie, nie na wszystkie. Niestety, nie wiem jak go wygładzić. Może to ta retoryka wojny?
Dzięki za zajrzenie, buziaki!

Ale to tak paskudnie psuje postmodernową zabawę, bo podsyłanie "króliczków" czytelnikowi do podążania za nimi traci sens, gdy w przypisie podaje się adres króliczej norki... Ale ok, pewnie macie rację, trzeba będzie przypis zrobić.

Oczywiście.

A przypis daj dość daleko od końca wiersza.