I znowu nie znam się, to się wypowiem. Na bluesach kompletnie się nie znam, nie leżą mi i nie potrafię ich odbierać, ale treść mnie urzekła. Zadziwiająco często tak jest, że jak już się coś pieprzyć zacznie to potem idzie falą. Albo falangą

Pozdrawiam,
Lilyanne

To jest chyba męskie granie

wiersz namieszał mi w głowie, to znaczy, że mam do czynienia z poezją, cholernie zatrzymuje !!! Brawo. Pozdrawiam ( :

Chyba za dużo pieprzu i chrzanu Tym niemniej zjadliwe Tym bardziej gdy bluesa kochają nad Rawą

Hal - czasem trzeba sobie odreagować.

Wiolinku - wiem, że nie klniesz, więc nie oczekuję zaśpiewania go.

Zoluś - kupuję Twoje sugestie i zaraz polecę wymienić.
- zarzuca wozem -
- wciąż wsadza kij w szprychy
Natomiast "szemrane fatum" zostawiam, bo to ma brzmieć jak "pieprzone fatum".
- nagle zmieniają się w kroki defilad - ten wers ma wtedy trochę inną melodię, więc na razie zostawię wersję pierwotną.

Fantes - "Chyba za dużo pieprzu i chrzanu" - to jest małe piwo w porównaniu z tym, jak mi się czasem zdarza kląć. Ostatnio przy remontach.

Palenieszkodzi - fakt, blues to zawsze blues. I nie powinien stronić od życia.

Dziękuję wszystkim za odreagowanie wraz ze mną różnych przypadków losowych.
Hal, Wiolin, Zoluś, Fantes i palenieszkodzi - kłaniam się i przepraszam, że nie zawsze bywam słodka.

Miłego wieczoru

PS. Zoleńko - zmieniłam na "defiladowe".

A najpiękniejsze jest to, gdy nie trzeba się wkurzać samemu. ))

Dzięki, Adamie, za towarzystwo.

I jak zwykle - miłego

O! Ależ niespodzianka! Adelka skusiła się na milowe wkurzenie. ))
Jak fajnie.
Dzięki serdeczne.

I miłego wieczoru bez losowej dowalanki.

Ale urosłaś w oczach mych, pisząc taki czadowy i bluesowy kawałek. Tylko rwać dziewuchę, co tak potrafi napisać!

Brawo!

Poezja - ideał, gdzie wszystko ma swoje miejsce. Prawie jak w prozie Doco, kuuuurde


Do następnego!


DoCo

Tak, brykanie po łące jest bardzo endorfino dajne! Pięknie, że sie cieszysz! Choć smutek utworu nie pozwala śmiać się w głos....


Zobacz ten film w YouTube:

http://youtu.be/Y40o5ddhxcI

Wcale Ci się nie dziwię, Apollinku.
Mnie by też przyciągnął.

Dziękuję za wizytę na tym kulturalnym zapleczu.

Miłego

To wspaniale, Weruś - GRATULACJE!
Faktycznie - niech blues będzie odstraszaczem pechów. Takim przytupieńcem, który wszystkie będzie trzymał z daleka od Ciebie.

Serdeczności i trzymam palce za powodzenie

No taka prawda, Milu 'co się polepszy to się popieprzy', ale tak to już jest. Nawet ksiądz Twardowski mawiał, że życie jest i dobre i złe, ale jak jest cały czas dobre, to jest złe (czy jakoś tak, nie pamiętam).
Trafne spostrzeżenia ubrane w trafne słowa, a w dodatku trafiły w moje struktury

Pamiętam z lat dziecinnych u mojego kolegi na ścianie wisiał wycięty (chyba) z "Razem" artykuł zatytułowany: "Kto w USA czuje bluesa?"

Gdyby teraz podobnie zapytać, to odpowiedź byłaby jedna i natychmiastowa: Miladora.

Milu, a czy byłabyś w stanie napisać warmińsko - mazurskiego bluesa?

Podam Ci na priv żeby była atrakcja dla innych .

Fuck’n blues. Tak! Czepiają się stwory, potwory, brzydale, nieuki, kałmuki. Zrób zaraz. Skończ zaraz. Nic finezji. Drewniane tłuki. Gniew...

I Fuck’n blues. Spokojnie, pomyślę, może do jutra zrobię..., a może nie. Ma być dobrze, wręcz doskonale, nie byle jak, jak chcą przygłupkowie... Fuck’n blues.

Trafiam na blusik, co roświetla mi głowę i w porządku, dam radę. Maak