Apollo,

właśnie coś takiego jak to, o czym piszesz, chciałam ukazać, plus ten nie zawsze dobroczynny wpływ, jaki człowiek i cywilizacja ludzka w ogólności wywiera na swoje otoczenie (stąd gryzący "piasek pod powieką..." ). Tytuł zawdzięczam inspiracji świetnym tekstem Zoli "Terra tangata"

Cieszę się z Twoich odwiedzin i trafnego odczytu, pozdrawiam serdecznie

Obawiam się jednak, że zegar tyka także Ziemi, a my jeszcze przyspieszamy ruch wskazówek.
Choć tak czy owak pewnie nas przeżyje.

Zgadzam się, że to dobry wiersz i dobry tytuł.
Ale czy akurat "małżeństwo" i "nasturcje" mają jakikolwiek wpływ na to, co się dzieje?
Przyznaję, że nie leży mi ten zabieg z rozdzieleniem wyrazów.
Wygląda tak, jakbyś nie potrafiła się powstrzymać od zamieszczenia w wierszu swoich zwyczajowych chwytów poetyckich, chociaż narracja zdaje się prosić o nieudziwnione środki.
Ten wiersz mówi sam za siebie i nie sądzę, by były tu potrzebne dodatkowe tricki.

Miłego, Weruś.

Apisie,

właśnie o takie - kosmiczne - odniesienia również mi chodziło Cieszę się bardzo z Twojej interpretacji, pozdrawiam serdecznie


Milu,

Cieszę się, że tekst Ci się podoba ; co do "małżeństwa" to... tak - końcówkę wiersza:


można też czytać jako kulturowy nacisk na macierzyństwo, jako podstawową formę samorealizacji kobiet, w której dużą rolę odgrywa też instytucja małżeństwa. "Małże" natomiast wiążą się z "perłą".
Z kolei "Turcje" odnoszą się do tytułu, "nasturcje" już mniej, ale tu nie użyłam dywizu.

Serdeczności


Wiolinie,

Miło mi bardzo Pozdrawiam ciepło

Filozoficznie u Ciebie, introwerko. Bardzo mi się podoba, zwłaszcza koniec i początek: Podobnie jak Miladora, nie do końca czuję zabieg z 'małzeństwem', ale po Twoim wyjaśnieniu jest lepiej i jakże ciekawie!
Pozdrawiam serdecznie!