chyba mogłeś zaczekać z tym wierszem do zimy, co by się uleżał, bo naprawdę nie jest najlepiej Mateuszu, nie ma w nim nic odkrywczego, co można by zabrać dla siebie, może postaraj się napisać raz jeszcze i unikaj stwierdzeń typu "stawiam kroki idąc", czy można iść nie stawiając kroków lub stawiać kroki płynąć czy lecąc,?to jest pleonazm, nie wiem czy to miał być wiersz rymowany czy wolny? obstawiam że rymowany, ale rymy bezbronności-niepewności czy chodnikiem-konflikcie nie dodają uroku, staraj się nie rymować tych samych części mowy. i pointa też taka średnia, na poziomie zbuntowanego dziesięciolatka. uwierz mi, będzie lepiej pozdrawiam serdecznie

p.s. pamiętaj, lepiej jest dostać komentarz negatywny niż żaden i wcale nie musisz mnie słuchać, bo to Twój wiersz i Ty tutaj rządzisz, a ja ekspertem nie jestem, częściej to mnie poprawiają niż ja kogoś, ale staram się większość brać do serca

Dziękuję za komentarze Wiersz nie miał być rymowany. Oczywiście cieszę się z każdych wartościowych komentarzy, tych pozytywnych i negatywnych.

Pozdrawiam

Jak zwykle ja... zima, zima i po zimie... mamy lato, więc może by tak o lecie? (szyby możesz wtedy wybijać żabami)
Zgadzam się i z Wiolinem, i z Milką, i z aleksander81.
Ale wiersz nie jest zły, widziałam gorsze. Pozwolisz, że go poprawię, zostawiając sens, ale zamieniając to i owo i zabierając oraz dodając wyrazy. A i w wierszu bez interpunkcji nie ma miejsca na myślnik... To nie jest wolna amerykanka. Mein Vorschlag:

wychodzę z domu ubrany w bezbronność
niepewnie stawiam kroki
okrywam głowę czapką niepokoju
ubijam śnieg w rękawiczkach
wyzwalam bunt i konflikt
zaraz komuś kulką wybiję szybę
Powodzenia i pozdrowienia, dark_kid