Witaj

Jest ciekawie i intrygująco. Aż miło było zanurzyć się w słowa. Ładnie zazębiają się obrazy, przenikają wzajemnie, płynnie przechodzi się do kolejnych. Tytuł przyciąga, a treść pod nim nie rozczarowuje.

Ostatnio chyba mam jakieś dziwne nastroje, w wielu tekstach dostrzegam ból, gorycz, śmierć, smutek, bezradność. Tutaj też. Zresztą tyle tego wokół. Aż same się nasuwają słowa Coffeya: Zmęczony jestem bólem na świecie, który czuję i słyszę… Codziennie… Za dużo tego. To tak, jakbym miał w głowie kawałki szkła. Przez cały czas.

Niby mówi się, że nie można tracić nadziei. Jak jednak się tego ustrzec, kiedy czas upływa, a z każdym dniem zostaje jej coraz mniej, zaledwie na kilka łez i kilka obrazów, kilka kopii rozwieszonych w różnych miejscach.

Cieszy taki debiut na Portalu i daje nadzieję na kolejne dobre teksty.

I tylko jedno pytanie, czy w czwartym wersie wkradła się literówka czy to tak specjalnie jest?

Pozdrowienia

Podzielam zdanie poprzednich komentujących.
To dobry i ciekawy wiersz.


Sądzę, że jednak literówka.

Miłej zabawy na portalu.

Bezdyskusyjnie widać, że to jest naprawdę niezły wiersz. Pozdrawiam serdecznie