Mam wrażenie, Abiś, że w pierwszej zwrotce brakuje jakiegoś znaku interpunkcyjnego, który by rozjaśniał jej sens.
Czy przypadkiem nie tak miało to brzmieć?

- prze­ciw bliź­nie­mu swemu
świa­dec­two dane - nieświę­te
od­stęp­stwo od praw­dy tak
praw­dzi­we, że bę­dzie wie­rzył
każdy -
Może - dane świadectwo?

- prawdy/każdy - rym.

- kto wcze­śniej zbli­żył uf­ność
na kra­wędź nie­do­wie­rza­nia,
które opie­ra­ły się - masz ufność, masz krawędź i masz liczbę mnogą "które opierały się". Więc czego dotyczy ta liczba mnoga?
Może - zbliżył ufność do krawędzi niedowierzania? Wtedy jest także l. m.





- pokonania/poznania - rym. Może - jaką odległość masz do przebycia?

Aha - jeżeli wejdziesz na "edytuj", zaczernisz tekst i klikniesz "usuń zbędne akapity", to znikną te podwójne entery między wersami i wiersz nie będzie taki rozwleczony w dół.
Łatwiej się wtedy czyta.

Podoba mi się tytuł, a klimat wiersza dobrze mi się wpisał w nastrój.

Miłego

świetne, nie wiem dlaczego nie czytałem tego wcześniej, ale wiersz mnie zatrzymał, niezwykły pomysł, baranki boże na kłamstwisku w poszukiwaniu prawdy, oddzieleniu faktów od mitu, a może racjonalizacja decyzji, myśli, postaw. bardzo dobre komponowanie łączników między zwrotkami "każdy tłumaczy dalej, tobą", naprawdę wszystko jest tutaj na miejscu i z sensem, znakomita rytmika wiersza sprawia, że odpłynąłem. jeszcze tu wrócę, pozdrawiam serdecznie