Brawo, Paleńko

Teraz już znamy przyczynę, dla której romantyczny XIX wiek pogodził lirykę z epiką, lirykę z dramatem w synkretycznych gatunkach

Ja bym się pozbywała inwersji. Przynajmniej w jednym wersie można to uczynić bez szkody dla Twojego konceptu:



- ta druga na to z cierpką dygresją:

Myślę, że w ten sposób można postąpić z innymi inwersjami.

Kończąc podsumuję: Podoba mi się, owszem. Sądzę jednak, że można jeszcze podłubać.

Serdeczności,

z.

Jakże słodko i celnie ujęty temat odwiecznego zmagania poezji z prozą. Ale.. czt takie szranki kiedykolwiek miejsce miały?


palenieszkodzi,

Podjęłaś się opisania spraw, które nieraz poruszałam w komentach, więc znajdujesz we mnie sojusznika myślowego. Ileż razy się zastanawiałam, czy można te dwa światy przyrównać.

Wniosek jest idealnie ten sam , jak Twój: to dwa inne światy, jednak ze wskazaniem na boską poezję. Tam więcej szlachetności. To coś jakby porównywać rowery szosowe do górskich. Te piewsze mają za sobą to coś, tę zwiewną legendę.


Bardzo mi się podoba Twój kawałek. Brawo i za pomysł i za wykonanie!

Pozdrawiam,

DoCo