Miłość cierpliwa i taka prosta,
może zwyczajna, ale szczęśliwa,
czasem zmęczona, czasem radosna,
nie poetycka, ale prawdziwa.

Potrafi zliczyć gwiazdy na niebie,
dodać nadziei, wiary, otuchy,
przy tym tak smutno jest mi bez ciebie,
bo czasem z szafy wychodzą duchy.

Miłość kapryśna, czasem figlarna,
liczona każdym twoim oddechem,
bardzo codzienna, nieidealna,
mierzona głośnym i szczerym śmiechem.

W niej nie dostrzeżesz też żadnej wady,
zawsze tak samo bliska, oddana,
a zamiast kwiatów chce czekolady,
nie cicha, grzeczna, lecz wygadana.

I czasem myślę - to mi się śniło,
przy czym nadziwić się też nie mogę,
że twoje serce wraz z moim biło,
a teraz rośnie odrębny człowiek.

Lecz tak naprawdę, to bez znaczenia,
nie ma w tym żalu, nie ma zazdrości,
miłość nie gaśnie - tylko się zmienia,
mała historia wielkiej miłości.
 

"wersja pierwotna"

Miłość cierpliwa i taka prosta,
czasem zmęczona, czasem radosna.
I jak to zwykle z miłością bywa -
ta najzwyklejsza - to ta szczęśliwa.
Miłość, co liczy gwiazdy na niebie
Miłość, gdy smutno jest mi bez Ciebie
Miłość, gdy z szafy wychodzą duchy
Miłość dodaje wiary, otuchy
Miłość kapryśna, czasem figlarna
Miłość codzienna, nieidealna
Miłość liczona każdym oddechem,
mierzona głośnym i szczerym śmiechem.
Miłość naprawdę bez żadnej wady,
co zamiast kwiatów chce czekolady.
I czasem myślę - To mi się śniło,
że twoje serce wraz z moim biło.
Przy czym nadziwić się też nie mogę,
że rośnie z Ciebie odrębny człowiek.
Lecz tak naprawdę - to bez znaczenia,
miłość nie gaśnie - tylko się zmienia.
Nie ma w tym żalu, nie ma zazdrości,
mała historia wielkiej miłości.