Pracował właśnie nad szczególnie trudnym zagadnieniem z dziedziny mechaniki płynów. Błądząc wzrokiem wychwycił nagłówek gazety. Zdumiony zmarszczył czoło. Przeczytał wyróżniony artykuł, następnie całą gazetę. Wyraz zadziwienia nie opuszczał jego twarzy. Tłustoczerwony tytuł brzmiał – „Zamożny student zamierza poślubić emotikonkę”. Kolejną godzinę spędził na rozmyślaniach, aż uznał, że plan jest gotowy.

    Następnego ranka wystawił przed dom dwa krzesełka, niewielki stolik i rozłożył szachy. Przez cały dzień nikt się nie zatrzymał, chociaż był to środek zamożnej dzielnicy zamieszkanej przez elitę metropolii.

    Wieczorem odręcznie napisał list do swojego prawnika, w którym do czeku na wysoką sumę załączył informację, iż wszystkie patenty przekazuje do domeny publicznej i prosi o natychmiastowe spełnienie woli.

    Dysk komputera rozpuścił w naprędce przygotowanym płynie. Przejrzał archiwum wynalazków. Z pewnymi oporami, ale przepuścił przez niszczarkę wszystkie dokumenty. Najdłużej zatrzymał się przy planach podręcznego teleportera, podziwiając elegancję rozwiązań, ale wtedy jego wzrok raz jeszcze spoczął na gazecie i podjął przerwaną pracę. Spalił skrawki, ostrożnie zebrał pozostały proszek i również wrzucił go do żrącego kwasu.

    Wybrał się na zakupy. Branżowy sklep był dobrze zaopatrzony. Nabył wszystko, czego potrzebował, płacąc gotówką. W sklepie spożywczym kupił budyń waniliowy w proszku – nieoczekiwanie zapragnął poczuć jego smak, kojarzący się z beztroskim czasem dzieciństwa.

    W drodze powrotnej, gdzie każdy krok był zapowiedzią czekających go dni, z zaskoczeniem przypomniał sobie, że miał kiedyś żonę. Potulną, czarnowłosą istotę. Co się z nią stało?

    Te i inne rozważania kontynuował mozolnie pieląc grządki. Z chęcią podejmował rozmowę, unikając tylko jednego tematu – czym się zajmował, nim został hodowcą pietruszki.