Z mojej perspektywy - wyrównać rytm (raz 7 raz 8 sylab w wersie), dopisać strofę "refrenową" i mamy gotowy tekst piosenki na gitarę gdzieś nad jeziorem przy ognisku. Ewentualnie jakiś hip-hopowy kawałek.
Dobrego wiersza raczej się z tej rymowanki nie zrobi (banały i podanie wszystkiego na tacy), ale to nie zawsze jest ważne, czasami taka "okolicznościówka" jest potrzebna dla zachowania dobrego humoru (w dywagacje o tym czy jest sens w ich publikowaniu nie będę się wdawał).

Wszystkiego dobrego z okazji ćwierćwiecza, pozdrawiam

Hej, Romantyczna,

masz w zasadzie zawsze:

7
8
8
8

Jedynie w trzeciej masz dwie siódemki:

7
7
8
8

A to łatwo poprawisz.

Szczerze - nie podoba mi się fraza "nie słuchać się". W mowie potocznej ona funkcjonuje, owszem. W Wierszu mnie razi.

A może by tak:

nie słuchać rad wiatru w polu

Poza tym:

domek mieć zawsze w plecaku

albo podobnie, żeby dążyć do ósemki w tym wersie.

W przeciwieństwie do poprzedników bardzo cenię takie wprawki na klasycznym wierszu o radości życia. Pomyślałam sobie: jaka to ładna piosenka dla dzieci! Urokliwa, wolna od frustracji i narzekactwa, że life is brutal & full of zasadzkas.
A ostatnia strofka, gdyby [i]słotę[/i] zamienić na błoto, byłaby nieźle dwuznaczna i zupełnie "dorosła". Jestem mocno ZA. Po poprawkach

Buziaki,

z.