witam dzięki za wizytę i uwagi, zwykle kiedy mi się pisze, że coś już tam jest wyświechtane w poezji: czas, miłość, przyjaźń etc. odpowiadam, że ja także chciałam spróbować tego wyświechtanego tematu, napisać coś swojego, sama przyznasz, że po tylu wiekach uprawiania poezji trudno o oryginalność, Skorzystam z pierwszej sugestii co do przecinków i kropek. Pozdrawiam.

Znam doskonale ten stan "drżączki", który Słowacki pięknie nazwał: "jaskółczym niepokojem", dlatego bardzo odnalazłam się w Twoim wierszu. Jest elagancko, smakowicie. Puenta niczym wytrawne wino do obiadu. Daję: "Swietne!".

Czy mi się wydaje, czy ja czytałam twoje opowiadanie?
Co do wiersza...zegary, czas... to wszystko nas bardzo ogranicza, nie czujemy się naprawdę wolni... podobno szczęśliwi czasu nie liczą... tylko czy na Ziemi jest człowiek naprawdę szczęśliwy?
Pozdrawiam, dark_kid.

Podoba mi się klimat
Dla mnie wiersz musi mieć w sobie "to coś", magiczną moc przyciągania.
Oczywiście, można poprawiać, można narzucać autorowi by zmienił to lub tamto, ale dla mnie liczy się odbiór przy pierwszym przeczytaniu
Jestem bardzo na tak, pozdrawiam

Piękna "psychoza", aż gryzie zachwytem.
Tj, mnie od środka .

podzielam zdanie Opheliac.