Faith bardzo dobry wiersz, skłaniający do refleksji , Namalowałaś słowem cudowny obraz pełen impresjii i skłaniający do myślenia

Pozdro

Narses, dziękuję za odwiedziny

Hallamie, skoro nie lubisz długich wierszy, tym bardziej cieszy mnie, że ten przypadł Ci do gustu I wiesz co? Masz sporą rację z tą uwagą Za chwilę zlikwiduję ten przymiotnik i myślę, że będzie bardziej płynnie. Dzięki za wizytę

Pozdrawiam!

Mirku, jeśli wyniosłeś coś dla siebie z tego wiersza, to bardzo mnie to cieszy, bo chyba właśnie po to, między innymi, czytamy tutaj innych Dziękuję, że wpadasz.

Pozdrawiam porannie!

faith aż musiałam się napić... wody oczywiście
Bardzo ładny wiersz, aczkolwiek dla mnie za długi... no ale, nie czepiam sie dzisiaj.
Pozdrawiam, dark_kid.

Wcale nie taki długi, a jaki ładny. Z uwag technicznych mam tylko jedną, bardzo małą i subiektywną:

Po "koronkach" dałabym kropkę, odczuwa się tam (wg mnie) dłuższą przerwę, poza tym nieco długie wychodzi zdanie, dlatego zrobiłabym z niego dwa.

Jestem bardzo na tak!

Ophelio, miło mi, że przypadł Ci to gustu ten tekst. Tak się zastanawiam nad Twoją uwagą. Masz rację, że to zdanie jest przydługie... ale by wszystko miało zamierzony sens musi niestety takie być. Trochę bowiem znów pobawiłam się formą i chciałam, by wyszło tak, że jedno zdanie nachodzi na drugie. I tak:

tyle nieprzebytych lat wydarza się (...). kiedy delikatnie gryziesz mnie w ucho

Ale też:

kiedy (...) zaciskasz dłonie na krawędziach koronek wiem, że próbujemy...

Kropka oznaczałaby nową myśl, a ciąg dalszy wcale nią nie jest. Ale chyba przecinek przed wiem, w takim razie, wstawiłam niepotrzebnie.
Dziękuję, że zwróciłaś na to uwagę.

Wodniczko, za to wielkie tak, przyjmij moje serdeczne podzięki. Cieszę się, że zaglądasz.

Pozdrawiam!

Zolu, przecinek tam właśnie był... ale coś mnie tknęło i uznałam, że jednak chyba powinnam go usunąć. Widocznie lepiej zaufać w instynktowne stawianie interpunkcji, bo potem człowiek zaczyna kombinować i jest gorzej. Już go przywracam. Cieszy mnie, że wiersz przypadł Ci do gustu.

Pozdrawiam f.

Introwerko, zawsze jest mi ogromnie miło, kiedy ktoś wyszukuje dla siebie ulubione wersy... Puenta celowo nie tchnie już taką liryką. Chciałam spróbować nieco zrównoważyć nią całość tekstu. Więc cieszę się, ze nie popsułam tym reszty. Dziękuję Ci bardzo, że wpadasz i czytasz.

Pozdrawiam!

Witaj. druga i trzecia strofa trafiły do mnie mocniej. Czuć erotyzm w tle. Fajnie się czyta, dobrze prowadzisz tekst. Ładne, malownicze metafory z nutką łagodności u podmiotu. Na tak
pozdrawiam

Robercie, podoba mi się Twoja interpretacja. Intymna inicjacja i rozbudzanie zmysłów. Świetnie to rozszyfrowałeś.
Co do uwag:
- przyznam szczerze, że nad ciasnym przesmykiem sama się zastanawiałam, bo rzeczywiście, choć może nie tak oczywisty, to jest to pleonazm, przyznaję więc rację i usuwam przymiotnik
- wiem, że pozwolę sobie zostawić, jest częścią zdania, mi nie przeszkadza, a wręcz nieco łagodzi jego wydźwięk.
- wszystkie rzeczywiście może nie jest aż tak potrzebne, podczas pisania mam tendencję do wstawiania takich zapychaczy, które tutaj i tak w znacznym stopniu zredukowałam. W pierwotnej wersji wiersz był znacznie bardziej przegadany. Zastanowię się więc nad Twoją propozycją.

Cieszy mnie bardzo, że zwróciłeś uwagę na te dwie strofy i są one dla Ciebie jasne w odczycie, dla mnie to jedne z ulubionych w tym wierszu
Jeśli chodzi o szczerość, to uważam, że tylko komentarze, które ją zawierają są coś warte. Zdaję sobie sprawę, że z uwagami mogę się zgodzić, a nie muszę Dlatego dziękuję Ci bardzo za opinię.

Kamyczku, tak jak napisałam wyżej Robertowi, zamiast zmieniać rzeczownik, który w swojej wymowie bardzo mi się podoba, zrezygnuję z przymiotnika i chyba też będzie dobrze, bo skoro przesmyk, to jasne, że ciasny Cieszę się, że zajrzałaś i dałaś wciągnąć się w ten świat wrażliwości, za co Ci dziękuję.

Pozdrawiam Was serdecznie. Miłego dnia!

Zabieram Cię do ulubionych, co tam.
Ech, przecież już tam siedzisz, niegrzecznie grzeczna .
Doskonałość jak krople deszczu dziś, w życie odbierającym upale, tylko inaczej ciut bo do serca się wkraplają słowo po słowie.

Ech...

Pozdrawiam Cię.