Kushi, czytając ten wiersz myślę, że drzemie w Tobie pewien potencjał poetycki, ale jak na razie, ten wiersz do mnie nie przemawia jako spójna całość. Są w tym wierszu frazy bardzo ciekawe, oddziałujące mocno na wyobraźnię. Na przykład bardzo podoba mi się "bluszczę się w chwilach" ale jej wydźwięk jest osłabiony mocno poprzez banalne "splątanych wspomnieniem"
Mam wrażenie, że ten wiersz taki trochę jest: raz na jakiś czas przebłysk ciekawej myśli, przytłoczonej przez wiele niezbyt ciekawych, typowych dopełnień. I w sumie w pojedynkę żadne z nich nie jest może jakieś kiczowate, dyskwalifikujące, ale gdy mam w jednym wierszu dni z piasku, jaskółki, krew, gwiazdy i planety, wschody, kwiaty, wspomnienia, to czuję że ilość niby poetyckich, oklepanych motywów jest trochę zbyt duża. To w połączeniu z Whitney Houston, kojarzy mi się z taką popową, mało oryginalną estetyką. A przecież fragmenty, takie jak wspomniane już "bluszczę się" wskazują, że stać Cię na więcej.
Pozdrawiam

Witaj Kushi, dla mnie ładniejsza jest pierwsza wersja dni budujące się z piasku odczytuję jako negatywne przedstawienie rutyny, jak piasek, który ucieka między palcami, albo zamek z piasku, rozmyty przez fale. Słowa porastające echem są super. Trzecia zwrotka chyba najładniejsza pod względem treści, pod względem technicznym najlepiej chyba dla mnie jest w pierwszej. Ale po co wierszowi mnóstwo zbędnych zabiegów stylistycznych, wystarczy wyobraźnia, piękna treść i dużo emocji - a wszystko jest u ciebie, ponadto niebanalnie.
Pozdrawiam.

Witaj,
obydwie wersje mają swoją urodę i trudno byłoby mi wybierać między nimi, ale gdybym była zmuszona wybierać, to - druga. Dlaczego? Bo najważniejsze emocje, esencja, która buduje klimat została w wierszu. Bo czasem mniej tak naprawdę znaczy więcej.
blusz­czę się w chwi­lach i pły­niesz ży­wicz­nie jak krew pul(snu)jąc w krwio­bie­gu - bardzo!

Piękna liryka, Kushi.

Pozdrawiam.

Droga Kushi
Zaglądam, do Ciebie czasami, szukając "korkociągu" do pochowanych butelek, w piwnicach mojej biednej głowy. A tu cisza, Kushi gdzieś wyjechała i nic nowego nie publikuje. Wróć proszę

A może jaskółki, skleciły z piasku, tak mocne gniazdko, że zapomniały o skrzydłach, nie lecą pod chmury, nie przynoszą radości z życia? Zima...?
- Nie!!!
- Tu jest zawsze wiosna.

Pozdrawiam serdecznie
Zbyszek