To mi się podoba. Koniec z monotonnią życia i myślami że coś jest niemożliwe. Nowe doswiadczenia się otwierają. Fajnie że na końcu tej drogi jest Od-ŻYCIE ja przypadkowego zakochanego czytam jako coś na wzór autostopu. Lub też spojrzemie na podmiot z innej perspektywy pokazując przypadkowe zakochanie w podróżowaniu. A Rzym się zjaral bo nie pojechalo sie do niego szybciej. Moze ktos blokowal spontanicznosc peela a teraz poznal on kogos kto stawia na radość. Jest nutka cierpkosci ale mimo wszystko widze ten wiersz w kolorze. Multum interpretacji Uwielbiam teksty o podróżach i niepolskich miejscach pozdrawiam !

Piękny wiersz Opheliac
Cudowny tytuł, który tutaj zwabił... jesteś tu już... drugą osobą, której będę zazdrościła tytułów
Tytuł i pierwsza zwrotka kojarzy mi się z ... toksyczną miłością, taką od której czasami nie można uciec i pomimo wielu prób znów tkwi się w tym samym, niszczącym związku.
Niesamowita druga zwrotka... przyszła mi tutaj na myśl ... Wenecja...
Jeszcze tu wrócę bo wiersz intryguje, a w zasadzie intryguje mnie to, że ... a przynajmniej tak mi się to odczytuje... są w tym wierszu jakby dwie oddzielne miniaturki, ale na pewno coś je łączy...
Jak dla mnie genialnie
Uśmiech posyłam

Witaj

Podoba mi się to podróżowanie w różnych aspektach i wymiarach. Nie będę się rozpisywać, powiem tylko, że chyba pokusiłabym się na małe szaleństwo z tytułem. Można go rozdzielić tak, żeby zrobić pętlę lub pewnego rodzaju klamrę, na dwa sposoby co najmniej. Jest cudny po prostu.

Zresztą w sumie nawet tak jak jest zapisany w tej chwili, też tworzy pętlę, ale wtedy końcówka niespecjalnie mi się podoba, jeśli zakończyć czytanie na czasach. A po rozdzieleniu zrobiłaby się dodatkowo ładna przerzutnia i zazębianie się obrazów byłoby mocniej odczuwalne plus takie płynne przechodzenie z jednego w kolejny.

Tak mi się nasunęło podczas czytania, więc się dzielę

Pozdrowienia