*Helenie Klich/Przylep/
 
Jesteś kochanie? Namiętne twe sploty,
gdy się ściskamy czułości podzielać,
lecz nie tak ciążą porywów ramiona,
acz w nich spoczywa piękność skądś wyśniona.
 
Z rozkosznych pieszczot tak coś ciśnie w dołku,
chwila, moment-Już! Nektar życia tryśnie.
Otwieram oczy to pokusa, tylko,
a znakiem marzeń jest lepkość fallusa.
 
Napięcie stygnie, to znów potęguje
i tak od nowa. Czy lepkość poczuję?
 
 
*Elżbiecie Grasse/Nietków/
 
Zdaję się sercem tworzyć miłości spełnienie,
myślami przy osobie kontent ukochanej.
Ach, mógłbym nieskończenie się tak roznamiętniać,
lecz lugrem życia tryskam jak wezbrane wody.
 
A cieczy co lubej przeznaczona była,
po udach napiętych- zużyta cytryna.