ładne są ostatnio u Ciebie te metafory. Tyle życiowych prawd i emocji zawierają. Piękne to Wiolinie, bardzo piękne. Ale widzę, że dotykasz granic znajomości bólu i życiowych prawd. Dlatego życzę bólu szczęścia.

Pozdrawiam serdecznie.

Wiolinku,
przycupnęłam i tak sobie po cichu myślę, że czemu Ty jeszcze nie masz swojego papierowego dziecka? miałoby u mnie pozaginane rogi (bo zakładki się gubią), podkreślone to i owo, oraz zużytą okładkę, od zabierania w podróże.
teraz będę marudzić: mieszają i mieszkają, za bardzo mi mieszą, ale jak wyżej to tylko marudzenie.
Też rośniesz, nie wypieraj się!

serdecznie!

Także zwróciłam uwagę na "mieszają-mieszkają" - nie wiem, ale te podobnie brzmiące wyrazy w jakiś sposób się uzupełniają nawzajem. Zastanawiam się nawet czy celowo nie zostały tak użyte, podobnie zresztą jak w przypadku "nieliczni-niepoliczeni" (mimo że w tej drugiej sytuacji mniejsze jest to podobieństwo brzmieniowe).

A poza tym, zabieram wiersz do ulubionych. Całkowicie mnie porwał.

Witaj Wodniczko.

"Ból szczęścia" - niesamowite określenie...Chętnie zagarnę owe. Pozdrawiam serdecznie.

Nicki.

Ech Ty wybrednisiu Cieszę się że aż tyle. Pozdrawiam i dziękuję.


Witaj Coca.

E, no przecież mam już pierwsze papierowe dziecko. Myślę nad drugim, tyle że nie mam odpowiednio mocnej motywacji, by je poskładać w całość.
Co do rymu - to zwykły przypadek. Zaraz to zmienię. Dziękuję bardzo za podpowiedź. Pozdrawiam.

Witaj Faith.

W tym wypadku te wody nie są takie przyjazne - rwące i zimne...Dziękuję że do mnie zapukałaś. Pozdrawiam.

Witaj Opheliac.

Zapalasz kolejną mądrą świeczkę - drugie podobieństwo zostawię - może być. Pierwsze poprawiam. Serdecznie dziękuję.

Witaj Mike.

Mam podobnie jak Ty, po pierwszym czytaniu już wiem czy wiersz jest dobry czy be...
Tym Lewandowskim to mnie rozwaliłeś - on jest o niebo lepszy - chociażby lepiej zarabia. Pozdrawiam serdecznie.

Coca.

Zdecydowanie za rzadko...proszę nad tym popracować - zmienić na lepsze Pozdrawiam bbb.

Witaj Slovio.

Niezmierni miło mi...każde dobre słowo trwa dłużej w człowieku. Pozdrawiam.

Zolu kochana,

ile Ty widzisz, potrafisz...z Tobą można by się nie bać żadnego słowa, obyś tylko poprowadziła ten nieszczęsny język. Pozdrawiam serdecznie.