To zdanie jest dla mnie niepełne, brakuje mi tutaj części zdania. Np. za późno budziły mnie poranki. Zauważyłem to w twoich ostatnich wierszach, jak i też tutaj, że twoje teksty złożone są ze zdań, które się ucinają, czyta się to trochę jak telegram. Spróbuj przeczytać sobie tekst na głos z modulacją adekwatną do interpunkcji, może skłoni cię to do połączenia niektórych zdań. Przerzutnie są ok, ale moim zdaniem za dużo, w nich też trzeba znać umiar. (to się tyczy w większej mierze twojego poprzedniego tekstu)
Dobrze kombinujesz w pójściem w stronę bardziej obszernych tekstów, nikt nie powiedział, że obszerny tekst musi być przegadany.
Z drugiej strony przeszkadzają mi niektóre zdania, np. to wspomniane na początku, albo

Tutaj dodatkowo zmieniłbym "tak zawsze mówiłeś" na coś bardziej zręcznego, jak "mówiłeś noc w noc" albo "dzień w dzień" (chociaż to mniej pasuje do klimatu tekstu)
Pozdrawiam!

wodniczko
Za te niedopowiedzenia, za huśtawkę domyślności, za pozwolenie na wwąchanie się swym nosem w "co to?" , sześć Ci . Czyli 6, bez niedopowiedzenia .
Z niedopowiedzeń jednak wynurza się prostota, np.:

Bohaterka płacze oglądając film, używa chusteczek może bo są, przeżywa film i to co on w niej, z niej, w nią i czuje inne (emocje), te jej byłe lub inne bo chociaż mogące być jej to nieznane jeszcze, na jutro "odłożone" prawami czasu zwanymi "obiecankami" też .
Taka jakby "zwykła" chwila a tak wysmakowanie podana .
Jeden z najbardziej niezwykłych wierszy jakie ostatnio tu czytałem.
Nigdzie więcej nie czytam, prawie .

Ostatnie zdanie zaczyna się z wielkiej litery - powinno być z małej tak, jak poprzednie.


Podobnie jak Clock'owi, i mnie czegoś w tym zdaniu brakuje, jakiegoś łącznika. Mam dwie propozycje:
1) za późno budziły poranki i rześki powiew (wyrzucić "już"; wtedy zdanie będzie brzmiało sensownie i poprawnie)
2) już za późno by budziły poranki i rześki powiew (dodać "by" )

Poza tym, interesujące czytanie. Bardzo podobają mi się zwłaszcza fragmenty pisane kursywą.