Problemem tego wiersza jest jego prozaiczna wręcz dosłowność.
To jest przecież zapis chwili, ale poczyniony w sposób prozatorski.
A gdzie liryka, wierszowanie, sensów szukanie, linijek smakowanie?
Tego tu nie ma - wszystko "kawa na ławę".
Choć pomysł dobry, bo o zawirowaniach około miłosnych zawsze łatwo się pisze.
Całość stanowi coś na kształt relacji i tym kształcie ja to widzę.

Sukcesów życzę

Wiesz, pomijając kwestie trudności oceny wiersza , to ja bym nie powiedizał że jest zupełnie fatalny

Jakiś taki ulotny delikatny smutek się pojawił, ładne. Jest tu coś pomiędzy słwoami, pomiędzy tym co on i tym co ona.

Mało "wierszowości" ale mi akurat to za bardzo nie przeszkadza.

Miła chwilka - dzięki