Witam, Apisie. Ja przy Twoim wierszu "Paciorki z całego tygodnia". "... czwartek (...)przedsionek weekendowego piekiełka". Nasze życie w pigułce pokazałeś. Ja często zadaję sobie pyt. "Po co?" Trwam na tym świecie, robię różne rzeczy, znoszę niewygodę życia, patrzę dookoła, mając takie oczy :00 i dziwuję się okrutnie, jak ja to wszystko znoszę? Jestem owocem miłości moich Rodziców, to mi daje siłę na pokonywanie codziennych trudności. Los i czas są bezwzględne, tak zabierają wszystko, co się kocha i w co się wierzy. Ze mną tak jest. Taka niby obecna, ale i nieobecna - fatalne uczucie.
Tutaj jeszcze ukazałeś, jak plotkujemy, jak nas może podniecić myśl o zmianie, choćby na chwilę. Jednak są zmiany - starzejemy się i niełatwo pogodzić się z tym. Bardzo poruszający wiersz. Pozdrawiam A23