Lilah, uwielbiam Twoje tłumaczenia - dziś zaczęłam czytanie od Twojego tłumaczenia a dopiero potem oryginału.
Podziwiam!!!! nie wiem, czy dobrze to wyrażę, ale spróbuję: twoje tłumaczenia są transparentne oddajesz to, co autor napisał, jesteś wierna przekazowi oryginału - stawiasz się na drugim miejscu i dla mnie jest to największa sztuka - PODZIWIAM.

Witaj Lilah

Wybacz że zazwyczaj omijam Twoje tłumaczenia, dlatego że wolę Ciebie oryginalną... bo łatwiej jest coś przetłumaczyć niż napisać. Zapewne trzeba mieć w zanadrzu olbrzymi zasób słów, którym trzeba powalczyć żeby oddać 100% przekazu, ale...właśnie owe "ale" zawsze zatrzymuje mnie przed pisaniem komentarzy na temat wszystkich tłumaczeń. Popatrz, gdybyś zdołała napisać prosty wiersz z rymami ab,ab w dodatku owe rymy były by dokładnymi, zapewne nie wyszedłby tenże wiersz poza wiersze z dolnej półki. Może to jest jakaś szansa dla takich wierszy, aby jednak znalazły swoje drugie życie? Mną jednak się nie przejmuj, maluj po swojemu świat innych, a do Twoich wierszy zawsze będę i tak wracał. Pozdrawiam.

Piękny acz smutny wydźwięk wiersza...
Bardzo sugestywnie mówiący o tym, co boli, że lepiej może usłyszeć słowa złe niż być potraktowanym lodowatym milczeniem.
I data napisania wiersza wiele mi mówi: są jednak sprawy uniwersalne, ponadczasowe.
O nich pisze poetka.
Ponad 100 lat temu.
A dziś?
Dziś jest taka samo.

Jest i pewnie będzie, Mike.
Dzięki, że wstąpiłeś i zostawiłeś dobre słowo.

Serdecznie



To mnie dowartościowałaś, ajw.
Pięknie dziękuję i pozdrawiam ciepło.

Dzięki, dzięki, Niczyja. Że też do niego trafiłaś, bardzo się cieszę.

Serdeczności

Bo widzisz, Nalko, tłumacz zostawia coś z siebie, czasem świadomie, czasem nie, różnie bywa. I jeśli jest w tym artyzm, to cała przyjemność dla tłumacza.

Dziękuję za ciepłe słowa.

Serdecznie pozdrawiam