No proszę...

Jakaż niezwykle miła niespodzianka

Pierwsze czytanie to było skakanie po wyrazach, tak aby jak najszybciej poznać całość, aby mieć okrągły obraz. Tak, to była zachłanność... No ale nie mogłem się powstrzymać, tak bardzo chciałem wiedzieć, jak widzisz ją Ty.

Ciekawy obraz i w dużym stopniu pokrywa się z moim wyobrażeniem... chodź szczegóły mamy inne...

To jest nasza główna różnica:



Ja w niej tego nie dostrzegam. Tak, pewna siebie, zapatrzona w siebie, wyniosła, w francuskim płaszczu i ...


Tak! To wszystko się zgadza.

No ale, nigdy nie pozwoliłaby sobie, na to żeby ktoś zobaczył coś więcej...

Pomijając powyższe dywagacje, które oczywiście niczego mądrego nie wnoszą - to czytało się bardzo przyjemnie. Nie jestem odbiorcą Twoich wierszy, mimo iż ubolewam nad tym..., ale ten, chyba poczułem cały...

Interesujące doświadczenie - dzięki!

Bardzo wyraźnie i mocno zarysowana postać, o której jest mowa w wierszu nadaje mu pikanterii i smaku.
Kobieta intryguje nieodkrytą tajemnicą, która przyciąga nie tylko mężczyzn. Famme fatale, nosząca w sobie jednak jakiś smutek. To chyba właśnie on ma tak magnetyczną siłę.

Lubię u Ciebie tę gorącą atmosferę, która gęstnieje z każdym wersem.

- jedynie tutaj czegoś jest dla mnie za dużo. Może chodzi o to z/za, które na siebie nachodzą. Wystarczyłaby sama "wsiąkająca w chodnik tęsknota za...".

Ale to tylko taka mała sugestia

Pozdrawiam