Na początek: Witaj Tanczacyzhienami!

No jak zapewne się domyślasz, spojrzałem w Twoje literki. Od razu mówię, że piszę szczerze, bez jakiejś nawałnicy lukru, co byś mógł poczynić postępy, a nie osiadł na laurach

No start - bardzo generalnie - podobało mi się, tak w zamyśle i sposobie rozumowania i prowadzenia histori. Myślę, mimo iż "Bóg" odwiedza nas bardzo często ( ), to może być ciekawie.

Kontynuując - jesli widzę, że ktoś mi pisze, że jest to fragment i diabli wiedzą ( o, jak się m iło dopasowałem ) czy odczytam do końca, to od razu kończę czytać Sorki, ale jestem marnym nauczycielem i czytam aby sobie przeczytać. No ale, wspominasz że bedzie reszta, duża reszta, no i króciutki tekst, więc się przemogłem...

A dalej - mankamenty, oczywiście MOIM ZDANIEM - inny może mieć inne, więc je sobie przemyśl, ale rób TAK JAK UWAŻASZ

Bardzo pokręcone, bogate w przymiotniki i za długie zdania. Tutaj bym jednak pochylił się nad zdanimi, bo jakoś gubisz "punkt" zdania.
Zobacz:

- tutaj to nawet przecinki by nie pomogły Żle mi brzmi, mimo że sens może być fajny, to zapis jest zły.
Krzyk jego duszy roztrzaskał się o bruk. - tak wiem, brakuje tutaj paru Twoich słów, ale moim zdaniem, zdanie jst lepsze a mówi niemalże to samo. Nie zawsze więcej jest lepiej, za dużo tutaj do-określeń, człowiek się gubi i zamiast "atmosfery" zastanawiam się co ty włąściwie chcesz powiedzieć. Cały początek jest taki a i w środku masa takich zdań Ładne, mogą nieść fajny sens, ale są tak napisane, że ... Nie będę ich wymieniał - popatrz, poczytaj, poskracaj albo pozmieniaj. Nie dość że dobre ćwieczenie to zoabczysz, że lepiej się to czyta.

- nie pamiętam aby upadł po raz pierwszy... opisujesz upadek, a inagle upadł ponownie, trochę mnie rozbiło?

- dziwne, takie trochę masło maślane, ale w dwóch zdaniach. kroki i strach - strach i kroki

- jak to już? Przecież to wspomnienie, chyba..., a tu o przyszłości. Jakoś tak mi się miesza, coś gryzie.

- to na epwno bym przepisał z podizałem na zdania. Za dużo emenetów "fabuły" jak na jedno zdanie. Nie chciał mieć, opis świata ( notabene sielnkowy, doskonaly i taki wspaniały - ... cieły, pełen szcześcia itp - trochę dużo ), jemu sprawaia przykrośc, a na koniec okazuje się że nie zaznał... To ejst obraz czytelnika, ja wiem że pisząc widzisz to inaczej. Przemysl sobie.

- wysadzać tunel? Dziwne powrównanie, lubię dziwne, ale to mi nie pasuje... pokombinuj

- a tio akurat świetne

- a tu, moim zdaniem, jest problem "logiczny fabuły". Najpierw wychdzi z pouczeniem, jest doniosły a chwilę poźniej zachowuje się jak jakiś obszczymurek... Zresztą, ja wszystko rozumiem, ale dla mnie ( mimo iż jestem niewierzący ) to lekka przesada No ale to Twoje opowiadanie.

Wierszyk, moim zdaniem, zbedny - nie wiem po co on jest?

Bardzo dużo porównań typu : "pomięty niczym silikonowa pierś prostytutki w śr". Ok, są fajne, ale jak na stronę tekstu, jest tego za dużo.

To powyżej to takie wskazania, było tego więcej... Wiesz. Po napisaniu, poczekaj dizeń, potem to przeczytaj, pogolądaj, popraw... Poczekaj znowu. Jak tekst sobie odleży to nabiera mocy - czytasz go inaczej... a i pomysły przychodzą!!!

Myślę, że sam pomysł, jak i sposób Twojego myślenia jest ok, humor masz chyba też zacny. Problemem jest przelewanie tego na papier, tu trzeba ćwiczyć, no ale, cwiczysz pisząć, więc - tadam!!! - pisz

Chyba tyle, mam nadzieję iż pomogłem,
pozdrawiam,
Pur!