Nie zgadzam się bo cisza zabija, my (wierzący) mamy krzycześ, ale owszem musimy uwazac, żeby nie być jak faryzeusze. Polska nie przetrwałaby gdyby nie nasz krzyk, krzyk buntu przeciwko okupantom czy to poprzez sztukę, walkę czy..wiarę

Mam mieszane uczucia. Bardziej przypomina to wydłużony aforyzm niż wiersz. Gdybyś tak napisał:
bądźmy cicho żeby całun
nie stał się zwykłym ręcznikiem?

Bo początku i końca nigdy nie było i nie będzie, co ostatnio dowiedli naukowcy. I dobrze, bo wreszcie spekulacje o życiu pozagrobowym dobiegną końca...

Bardzo Wam wszystkim dziękuję za odwiedzenie mojego tekstu. Już kiedyś wspominałem, że nie jestem specjalnie "kościołowy" i pewnie kiedyś upomni się o mnie piekło, ale lubię "spierać się" sam ze sobą na temat swojej "wiary" i podejścia do niej. Strasznie drażni mnie podejście "nakolanne" (wiem, nie ma takiego słowa), szczególnie w przypadku tych, którzy najwięcej mają "za uszami". Bo nie wystarczy mieć gęby pełnej frazesów, czasami trzeba ciszy, żeby usłyszeć. Tak to widzę i to starałem się w tym tekście wyrazić. Cieszę się, że te "cisze" dały się zaakceptować. Dziękuję za przeczytanie i komentarze. Pozdrawiam serdecznie. msh