Był deszczowy, pochmurny wtorek. Od kilku już dni, bez przerwy padał deszcz. 

Pięćdziesięciolatek właśnie wybierał się na targ, w swoim małym mieście.

Od kilku lat był rencistą, wcześniej górnikiem.

Po wypadku na kopalni, została mu przyznana niewielka renta, pozwalająca na skromne życie w trzypokojowym mieszkaniu.

Pan Marian był kawalerem, pogodnie nastawionym do świata człowiekiem bez nałogów.

Jego pasją były filmy, które oglądał na czarno-białym ekranie swojego telewizora.

Bardzo lubił też zakupy, zwłaszcza te, których dokonywał na pobliskim targu, w każdy wtorek.

Zabrał więc ze sobą worek, wsiadł na rower typu składak i ruszył dynamicznie w kierunku ulicy kwiatowej.

Piętnaście minut później, był już na miejscu. 

Zakupił u znajomego rolnika buraki,pomidory i ziemniaki. Najbardziej cieszył się z zakupu pomidorów.

Wracając już do domu, wstąpił po drodze do piekarza po chleb. Pan Marian bowiem kupował chleb tylko u piekarza Zgorzelewiczowskiego. Był to jego znajomy ze szkolnych lat. 

Punktualnie o godzinie 13:00, dotarł do swojego mieszkania.

Było ono urządzone w dziwny dla mężczyzny sposób, mnóstwo bibelotów na półkach meblościanki, w każdym pokoju wykładzina dywanowa, a na niej dywan. 

Dużo było też roślin i plakatów na ścianach. Pan Marian uważał, że taki wystrój pomieszczeń podnosi jego prestiż.

Rozpakował więc zakupy, posmarował stopy olejem rzepakowym (taki miał zwyczaj od 1991 roku) i zasiadł do lektury poradnika wędkarza...

C.D.N