Bardzo fajny wiersz, zręcznie wyrymowany, Piwniczny Ptaku. Zazdroszczę, że ktoś porusza się pomiędzy rymami z taką lekkością, jednocześnie nie gubiąc sensu a także nie wprowadzają udziwnień. Najlepsze w moim przekonaniu miejsce w tekście to:



i to:



Za tych globtroterów kilku ulic - piątka!

Mniej podoba mi się zwrotka trzecia:



Ta panna cotta - no nie. Jakoś za kabaretowo.

A może tak:

tacy piękni bez wypłaty
Don Kichoci renty z ZUS-u
i nie dla nich niskie raty
lub wakacje wśród kaktusów

Nie ma tu oczywiście twej lekkości w rymach, ale ominięty został też i SPATiF, na szczęście
Ogólnie- bardzo bardzo fajnie.
Pozdrowienia!

Widać wyraźne nawiązanie do "Szpetnych czterdziestoletnich", czy raczej (również rytmem) do "Okularników" - i to mi się podoba, to bym chciała śpiewać. Z jednym małym zastrzeżeniem - Osiecka dała swoim bohaterom iskrę nadziei, żeby potem znów zepchnąć ich w szarość - to daje interpretatorowi większe pole do popisu. Tu jest emocjonalnie dość "płasko".
A! I rozumiem, że SPATiF występuje w ramach stylizacji, ale jest już anachroniczny, więc wykopsałabym.
Ok, wygląda na to, że strasznie marudzę, ale to dlatego, że poniósł mnie ten tekst i już go widzę, a raczej słyszę ze sceny.
Pozdrawiam Ptaku Piwniczny (piękny nick)

Całkiem nieźle, ale przydałoby się jeszcze małe dopracowanie, Ptaku, bo miejscami wiersz nieco kuleje.

Na przykład:

Dobrze byłoby zmienić to "taki" na inne określenie, bo w następnej zwrotce masz "tacy".
No i "taki" w zasadzie nic nie mówi.
Szary bezcień szansy?
Natomiast w podkreślonym wersie łamie Ci się rytm.
Lepiej byłoby trzymać się średniówki 4/4.
Tu wystarczyłoby tylko zmienić na - w zasiłkowym / cichym transie -


Tej zwrotki bym się pozbyła lub po przerobieniu dała ją na koniec, by zachować konsekwencję umieszczania wersów "trudno z nami ich pomylić" co drugą zwrotkę - jak refren.


W tym wersie także łamie Ci się rytm. Usuń powtórzenie "tacy", zaczynając od "bohaterzy" i dodając w środku jakieś dwusylabowe słowo - bohaterzy różnych wierszy?
Nie lepiej byłoby "pewnej pani"?


Uogólniasz i mam wrażenie, że ta "łysina" jest tylko na potrzeby rymu "pomylić".
Wymyśl ciekawsze rozwiązanie.

Osobiście zadbałabym jeszcze o większą spójność wersów, by była to opowieść o ludziach, a nie wyliczanie, czym są, a czym nie są.

Miłego