Raczej nie dobro wspólne, a dobro drugiego człowieka, neony to sztuczne światło. Uciechy są dla wszystkich, oby nie były celem samym w sobie. Różaniec z wielkiej litery bo tu niema miejsca na domysły.
Dziękuję za komentarz

Slavku - no niestety, wiele więcej tu nie odnajduję. Metafora z neonami nawet się broni, jest w niej pewna poetyckość. Reszta to wypisanie kluczowych dla religii chrześcijańskiej fraz - z pewnością ważnych dla każdego chrześcijanina, ale gdzie tu poezja? Poezja to nie streszczanie, wypisywanie w punktach, powtarzanie tysięczny raz tego samego.
Nikt nie sugeruje, że nie należy tworzyć wierszy religijnych. Wręcz przeciwnie, one mogą być dla wielu osób ważne. Ale nie wystarczy połączyć w całość kilku religijnych fraz, by otrzymać głęboki wiersz religijny. Takie pisanie nie jest dla mnie ani głębokie, ani odważne (naprawdę nie wiem, do czego miała by tu być potrzebna odwaga, skoro podobne utwory produkowane są seryjnie przez kółka różańcowe i parafie).
Mam nadzieję, że rozumiesz, czego dotyczy moja krytyka i nie poczujesz się nią jakoś urażony.