I słuszny odzew

Wiersz albo się podoba, albo nie i tego się trzymajmy

WM, nie jestem zwolennikiem rozkładania tekstów/ wierszy na czynniki pierwsze i stąd ten tekst. t1965, ja się nie gniewam. Każdy ma prawo do własnej oceny, chociaż używanie słowa "bzdura TOTALNA" brzmi, no jakby tu napisać łagodnie, prowokacyjnie. Nie wiem z jakich książek czerpiesz wiedzę o "ustalonych zasadach poezji", ale ja ich na pewno nie czytałem. Wygląda jednak na to, że mój tekst jest właśnie skierowany do Ciebie. Również kocham poezję (nie ponad wszystko, bo od tego mam dzieci), ale nie jestem jej niewolnikiem i przede wszystkim myślę, że i ona takich niewolników nie potrzebuje. Od tego jest właśnie matematyka - wzór to wzór i jego należy się trzymać ściśle (pomijam skomplikowane problemy matematyczne). Nie obraża mnie również stwierdzenie "klasyczny przykład silenia się na wiersz". Pisząc ten tekst miałem na myśli wszystkich przemądrzałych quasi-krytyków, rozbierających poezję na czynniki pierwsze, a przede wszystkim odzierających poezję z... poezji. Nie znam "ściśle ustalonych zasad" poezji. Może przez to jestem uboższy, ale równie dobrze może to oznaczać, że lepiej mi bez tej "wiedzy". Proszę nie obrażaj się za ten komentarz. Jest to bowiem komentarz człowieka, który lubi poezję, ale niekoniecznie da się za nią pokroić, no i przede wszystkim nie zna tych świętych zasad, którymi należy się kierowac pisząc wiersze. Dziękuję za przeczytanie i komentarze. Pozdrawiam serdecznie. msh

Jeszcze raz proszę-nie gniewaj się na mnie. Wiesz już co nieco o mnie, mojej sytuacji i zainteresowaniach. Stąd to wszystko.