Podoba mi sie wejście w wiersz, ale przesunęłabym "nasze" do kolejnego wersu. Wtedy wyjdzie Ci : "dachówki. z lotu ptaka" co ma wiekszy sens. Stosując przerzutnie staraj sie tym frazom nadawać sens, wtedy jest o wiele lepiej i zwieksza to przestrzeń wiersza.
Nie bardzo podoba mi sie to zdanie, a szczególnie jego końcówka. Gubię sens.



Dalej jest lepiej, chociaż znowu "stoję jak słup" przeniosłabym do kolejnego wersu.
Pozdrawiam ciepło

A ja bym w ogóle opuściła "nasze".
- z lotu ptaka
miasto wytatuowane jest drogami - myślę, że po przesunięciu "jest" uzyskuje się płynniejszy rytm.

I rozumiem wersy o dosięganiu melodii. W każdym razie potrafię wyobrazić sobie kogoś, kto usiłuje to zrobić, chociaż to dość ulotne wrażenie jakby wznoszenia się ku czemuś mało osiągalnemu.

Natomiast nie podoba mi się "stoję jak słup" - brzmi to jakoś strasznie prozaicznie.
Może jakiś bardziej oryginalny zamiennik, który lepiej by się wpasował w klimat wiersza?
Zastygam w miejscu okręcając czas wokół palca?
W sensie - zastygam w tym miejscu, w którym się właśnie znajduję, chociaż to może być również dobrze okno lub przy parapecie itp.

Ale tak sobie tylko gawędzę, bo w sumie (oprócz tego nieszczęsnego słupa) wiersz mi się podoba.

Miłego, Gaga