A ja powybrzydzam, Ajwik, bo za dużo tu przypadkowych rymów.



Tak już jakoś mam, że w wierszach wolnych wybijają mnie z rytmu.
Ale pointa mi się podoba.

Serdeczności

A ty! Aty!

Coż za grzeszne myśli w słowach Twych. Coż za urocze pejzaże wyłaniają się z zapisanych na karteczce słów!

Napisał bym że miłe, ale za bardzo pasąwieje, aby wydusić z siebie chodź słówko

Aha, jedna, tycia, wręcz puszkowa ( od puchu, a nie metalowego rupiecia ) : "granat" - wiesz, mogłoby być idealnie, jesli by się tylko troszeczkę dodało czerwonego do tego granatu
No ale nic nie mówie, nic nie mówię...

Śliczne!

Purpur!

Tradycyjnie odchodzę kontent, Iwonko, bo znów przeżyłem liryczną podróż między nią a nim
I za każdym razem jest ona świeża.
I podziw bierze, że drążysz od lat ten sam temat, a nie odnosi się wrażenia wtórności, nudy, patosu czy ckliwości.
Za każdym razem jest real i to o wysokiej temperaturze.


to zdecydowanie bym zamienił na mniej dosłowny synonim, bo tak jakoś mi nie pasuje.
Zbyt określone to wzruszenie, a można to jakoś bardziej w poetycką mgiełkę odziać

Oj, nowa wersja stokroć lepsza! Jest bardzo dobra. Tylko tu:

trochę za dużo tych "w" i, przyznam, że przynajmniej mi trochę to zgrzyta podczas czytania. Póki co, jedyne co mi teraz przychodzi do głowy, to pozbyć się "w ramionach". Hm.

Nie podoba mi się ten wers - psuje klimat zbytnią dosłownością, bo o tym, co się może dziać, wystarczająco już mówią tętniące neony i pulsująca muzyka.
Może wystarczyłoby coś w rodzaju:
- włosy wirują w tańcu, gdy zajmujesz się poszerzaniem mojej świadomości - bez "ty".

I zastanowiłabym się jeszcze nad skróceniem pierwszego zdania:
- noc tętni neonami. muzyka pulsuje,
kiedy sklejam obrazy w abstrakcyjne kolaże. - kropka.

- odbijając się od (barw), zacieram granice przyzwoitości
i trwonię wieczór w ramionach - Dałabym coś innego, a nie "ściany", żeby nie powtarzać ich w poincie. A "trwonię" dlatego, by w razie użycia słowa "zmieszana" nie tworzył się rym "roztrwaniam/zmieszana".
Przy czym dobrze byłoby pomyśleć jeszcze nad końcówkami "ramionach/proporcjach", by nie wpadały na siebie. Zresztą mało poetyckie są te "odpowiednie proporcje". W równych proporcjach? A może "zmieszana w równe proporcje" - z niedopowiedzeniem czego proporcje - na przykład w równe proporcje zachwytu, oczekiwania itp.
Jeżeli koniecznie zależy Ci na słowie "zmieszana", to dobrze byłoby pozbyć się też rymu "zmieszana/ściana":
- później ściany białe jak płótno - i nie ma rymu.

A teraz zmykam, zostawiając buziaka.

Tylko że teraz masz nagromadzenie dwóch imiesłowów, które źle współbrzmią ze sobą.
I mniejsza już o "neonami/kaskadami", "zmieszana/ściana" i "ramionach/proporcjach".

Tym razem to długi poród, więc może wiersz musi się bardziej uleżeć?