Bardzo wymowne, Bartoszu.
Niestety - im bardziej brniemy w sztuczny świat na ekranach monitorów, tym dalej jesteśmy od prawdziwego życia.
Znam kogoś, kto tak się zatracił w rozgrywkach szachowych na komputerze, że teraz leczy jedną z postaci schizofrenii i wciąż nie może się odnaleźć, bo po prostu nie wie, na jakim świecie żyje. I czy w ogóle.

Ale przy okazji:

Lepiej by brzmiało bez tego rymu.
Wystarczy dać - znajomi.

Zastanawiam się też, czy potrzebne jest to powtarzanie "jakieś/jacyś/jakiś".
- jakieś fotografie
narody znajomi
sztuczne rzęsy -


Miłego

Dobry tekst.


Zostawiłabym bo jednak odpowiadają za pewną potoczność, charakteryzują narratora i jego stosunek do.

Natomiast rymu trzeba się pozbyć. Chyba najłatwiejszym sposobem będzie, jak podpowiedziała Mila, dać znajomi zamiast przyjaciele.
Pozdrawiam

Bartoszu

A mnie się podoba wymowa liryku co do pogrążenia się w sztucznym świecie cyberprzestrzeni. Zresztą nie piszę nic nowego, bo "ale to już było..."
Świat schodzi na psy i niestety nie da się tego cofnąć. Ale sformułowanie "na psy" jest uwłaczające dla tych milusińskich czworonogów.

Podoba mi się zwięzłość, a zarazem plastyczność tego utworu. Można sobie dużo dopowiedzieć, a i tak konkluzja zawsze jest taka sama. To co w cyberprzestrzeni wydaje nam się światem, jest tak naprawdę wyimaginowane.

I tak, jak napisała Miladora, można się od tego wszystkiego nabawić schizofrenii.

To tyle z mojej strony.
Pozdrawiam.