Niebieskie oczy

Błękit wśród gwiazd
na jednym zdjęciu - czarne jądro gwiazdy
otoczone magicznym pyłem o niebieskiej barwie.
Kolor tak czysty i żywy, że odbicie własnej gwiazdy
można zobaczyć i pojąć za jednym razem.
Jedynie te gwiazdy rodzą się w wyniku ciepła serca,
które barwi uczuciem.

Dwa niebieskie szmaragdy bez skazy,
skupić wzrok na każdej fali koloru
razem wypełniających od środka kryształową
bryłę – można na tym skupić wzrok
i po prostu zapomnieć...

Okrąg przez światło często szklisty
jak bańka zamyka w sobie
ogromne pokłady neonu.
I pomyśleć, że najlepiej to całe piękno
podkreśla białe jak mleko
białko otaczające cały ten cud.

W tym świecie, w którym dotyka         
Każdy brud i ból nie daje spokojnie spać,
a nas męczy ciągła nostalgia za przeszłością
oraz niemoc naszych sił – wystarczy tylko
zapatrzeć się na każdy ruch takich oczu
by coś zrozumieć i podnieść się z kolan.

Czy ma je kobieta, czy posiada mężczyzna
One i tak w sobie zachowują tą samą moc
by poranione serca, w bliznach skąpane dusze
Unieść nad to wszystko i przerwać choć na chwilę
piekło, który każdy ma własne. 

Bukiet wołyński

Kto zrozumie więzy słów, które teraz napiszę ?
Kto dokładnie pozna każdej linii splot ?
Złączenia płoną jak wici – zapiszę
Nieubłaganych wydarzeń krwawy lot.

W pewnej małej wsi, gdzie sypiał biały kot,
A czerwone kwiaty ozdabiały chłopski płot,
Chałupy drewniane pokryte strzechą
Tego co najważniejsze w polskości strzegą.

Kiedy padł nad Wołyniem czterdziesty trzeci
Rok, kiedy wstawało słońce a wraz znim dzieci,
Niebo wieczorami zamykało się w czerwieni –
Omeny o tym, że nadejdą do morderstw namówieni...

Ludzie z siekierami, widłami, kosami i radzieckimi
Karabinami podpalą letnich zbóż łany, potem wezmą
Się za domy – w popiół obrócą się dachy, głuchy
Będzie krzyk wzywający pomocy.

Skrwawieni jak kozacy i upojeni wódką,
Dla siebie wezmą bogactwa, nie zlitują się nad wdówką
Błagającą, by do krzywdy nie napędzały ich myśli.
Ojcom związanym każą patrzeć jak podnieśli
Suknie ich córek ku górze i bezwstydnie przeszli
Do czynienia jednego z aktów w naturze...

Wieś polska znana z płaczącej wierzby teraz
Także roni łzy. Krople wody spływają po liściach
Za każdym uderzeniem młotka, który w wianuszkach
Łączył niewinne duszyczki przywiązane do siebie -
Panie Boże, te dzieci idą do Ciebie – uchowaj je
W swym Niebieskim Królestwie.

Imiona wszystkich ofiar są zapisane na marmurze,
Wydrapane nazwiska nieletnich mężczyzn i kobiet.
Drugiej Rzeczypospolitej tak zawiązał się bukiet
Wołyński – tworzą go niezadbane cmentarze
Oraz pleśń z zaschniętej krwi, którą na gitarze
Stary kataryniarz najlepiej opisze.