Przydrożne bary końca świata - faith
Dla kogoś znikąd każdy ruch staje się powrotem,
ponieważ nic tak nie ciągnie do siebie jak pustka.
(O. Tokarczuk - "Bieguni")
Niedługo w szklance z wychłodzoną herbatą zaczną pływać owady.
Wygłodniałe koty odejdą, by zdziczeć.
Opuściliśmy to miejsce w pośpiechu. Bez pożegnania,
jakby tylko na chwilę.
Latem, gdy śmierć zakażała lękiem.
I nawet jeśli nocami uczyliśmy się zasypiać, przed świtem
paląc opium w ogrodzie,
brakowało już rozmów, od których nie ropiałyby oczy.
Uznajmy więc, że wszystko co ważne jest nieoczywiste.
Być może wędrówka to nadal tylko wieczorny spacer po kuchni,
ciche kroki na patio, gdy nie można zasnąć.
Ale co jeśli - by ruszyć w drogę - musimy
wziąć lotniskowe światła za drogowskazy. Morskie latarnie,
dzięki którym możliwy będzie powrót do domu.
Z cyklu: Z dalekich podróży
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
faith · dnia 29.04.2016 07:00 · Czytań: 1023 · Średnia ocena: 4,86 · Komentarzy: 32
Inne artykuły tego autora:
Komentarze
Nostalgicznie...
Trochę dużo masz tutaj "gdy". W tym fragmencie:
dałabym "kiedy" po "latem".
To jest b. ładne, godne cytowania:
Natomiast w poprzedniej części tekstu mam wrażenie lekkiego przegadania, ale możliwe, że jeszcze muszę się z tym przespać.
Cytat:
jak gdyby tylko na chwilę.
Latem, gdy śmierć zakażała lękiem.
Latem, gdy śmierć zakażała lękiem.
dałabym "kiedy" po "latem".
To jest b. ładne, godne cytowania:
Cytat:
Być może wędrówka to nadal tylko wieczorny spacer po kuchni,
ciche kroki na patio, gdy nie można zasnąć.
Ale co jeśli, by ruszyć w drogę, musimy
wziąć lotniskowe światła za drogowskazy. Morskie latarnie,
dzięki którym możliwy będzie powrót do domu.
ciche kroki na patio, gdy nie można zasnąć.
Ale co jeśli, by ruszyć w drogę, musimy
wziąć lotniskowe światła za drogowskazy. Morskie latarnie,
dzięki którym możliwy będzie powrót do domu.
Natomiast w poprzedniej części tekstu mam wrażenie lekkiego przegadania, ale możliwe, że jeszcze muszę się z tym przespać.
Kresowa pani, wyjątkowo zwięzły komentarz Ale bardzo dziękuję za ślad
Ophelio, zdaję sobie rzecz jasna sprawę z bliskości tych wyrazów, ale miałam nadzieję, że nie będzie się ona aż tak rzucała się w oczy. Pomyślę jednak nad Twoją wersją, wiersz jest jeszcze stosunkowo świeży, więc dam sobie czas na przyswojenie ewentualnych zmian
Wiem, że jesteś raczej amatorką krótszych form, może właśnie przez to nie udało mi się zaciekawić Cię początkiem, ale dobrze, że choć końcówka zapada w pamięć, wszak to ona jest clou wiersza
Dziękuję, że śledzisz cykl i pojawiłaś się pod wierszem.
Kłaniam się wieczornie.
Ale bardzo dziękuję za ślad Ophelio, zdaję sobie rzecz jasna sprawę z bliskości tych wyrazów, ale miałam nadzieję, że nie będzie się ona aż tak rzucała się w oczy. Pomyślę jednak nad Twoją wersją, wiersz jest jeszcze stosunkowo świeży, więc dam sobie czas na przyswojenie ewentualnych zmian
Wiem, że jesteś raczej amatorką krótszych form, może właśnie przez to nie udało mi się zaciekawić Cię początkiem, ale dobrze, że choć końcówka zapada w pamięć, wszak to ona jest clou wiersza
Dziękuję, że śledzisz cykl i pojawiłaś się pod wierszem.
Kłaniam się wieczornie.
Bardzo wielo możliwościowy w odbiorze, chociaż tło maluje po nas strach jako przyczynę, następnie zawód, i tęsknotę, do nadziei powrotu. Przed czym strach, ponownie rzędem znak zapytania . Dlatego każdy może swój strach dopasować, i tak z całością. Oczywiście, gdy się chociaż "kawałkiem" chwili "zespoli" z wierszem. A jest możliwość właśnie przez z osobistego nurtu wynikającą ale jednak "ogólność" wniosków.
Hm, dla mnie wszystko co ważne jest już oczywiste.
Ale, nie było kiedyś.
Bo np. wędrówka jest i boska i piekielna, ta jakość od nas ale nie tylko, zależna.
Ok, kończę bo końca nie widać wnioskom, miejsca zabraknie. Ale to jego "wina", że wyławia na palce jakieś takie "rozkojarzenia", niesie w sobie nutę pobudkową też, dla myśli pod obrazami i odwrotnie.
No jest jak sieć na myśli, pułapka na sny, niewidoczna.
I te domyślne przenośnie/porównania, światła lotniska jak morskie latarnie .
I jeszcze trochę zimno mi przez niego, ducha tego nad słowami wiersza się unoszącego.
. Dlatego każdy może swój strach dopasować, i tak z całością. Oczywiście, gdy się chociaż "kawałkiem" chwili "zespoli" z wierszem. A jest możliwość właśnie przez z osobistego nurtu wynikającą ale jednak "ogólność" wniosków.Hm, dla mnie wszystko co ważne jest już oczywiste
.Ale, nie było kiedyś
.Bo np. wędrówka jest i boska i piekielna, ta jakość od nas ale nie tylko, zależna
.Ok, kończę bo końca nie widać wnioskom, miejsca zabraknie
. Ale to jego "wina", że wyławia na palce jakieś takie "rozkojarzenia", niesie w sobie nutę pobudkową też, dla myśli pod obrazami i odwrotnie.No jest jak sieć na myśli, pułapka na sny, niewidoczna
.I te domyślne przenośnie/porównania
, światła lotniska jak morskie latarnie .I jeszcze trochę zimno mi przez niego, ducha tego nad słowami wiersza się unoszącego
.
Skroplami, ucieszyłeś mnie tym komentarzem, szczególnie pisząc właśnie to, czego oczekiwałam, że każdy może dopasować swoje odczucia i doświadczenia do treści, która jest w wierszu. Zawsze staram się, by mimo jakieś określonej narracji, mimo pewnych rekwizytów, wiersz był lustrem, w którym odbijają się emocje, i to właśnie nie tylko moje emocje, ale również czytających. W tym jest chyba najważniejszy sens pisania. Mnogość interpretacji uważam za ważną cechę poezji. Jeśli więc mogłeś odczuć w tym wierszu coś swojego, to wiedz, że sprawiłeś mi ogromną przyjemność
A to pozwól, że sobie zabiorę. Śliczne określenie
Dziękuję Ci bardzo, że się zjawiłeś i ślę ciepłe pozdrowienia, skoro piszesz, że wiersz nieco zmroził
skroplami napisał:
pułapka na sny
A to pozwól, że sobie zabiorę. Śliczne określenie
Dziękuję Ci bardzo, że się zjawiłeś i ślę ciepłe pozdrowienia, skoro piszesz, że wiersz nieco zmroził
czynimy mapy swoich odejść
odbudowując zgliszcza mostów
jakby nam ktoś zawrócił drogę
chociaż chcieliśmy dążyć prosto
serdeczne pozdrowienia
odbudowując zgliszcza mostów
jakby nam ktoś zawrócił drogę
chociaż chcieliśmy dążyć prosto
serdeczne pozdrowienia
bo idąc znikąd i donikąd
wciąż zakreślamy łuk na mapach
drogą wiodącą poprzez nicość
przydrożnych barów końca świata
Bardzo odczuwalny wiersz, Faith.
Ale:
A wystarczy dać - jakby tylko na chwilę.
Dałabym albo dwa przecinki, albo żadnego.
Zastanawiam się, czy dałoby się jakoś ominąć to powtórzenie.
A gdyby tak dać myślniki?
Ale co jeśli - by ruszyć w drogę - musimy
Aha - zmieniłabym wersyfikację cytatu nad wierszem.
Miłego
wciąż zakreślamy łuk na mapach
drogą wiodącą poprzez nicość
przydrożnych barów końca świata
Bardzo odczuwalny wiersz, Faith.
Ale:
Cytat:
jak gdyby tylko na chwilę.
Latem, gdy śmierć zakażała lękiem.
Latem, gdy śmierć zakażała lękiem.
A wystarczy dać - jakby tylko na chwilę.
Cytat:
że wszystko, co ważne jest nieoczywiste.
Dałabym albo dwa przecinki, albo żadnego.
Cytat:
uczyliśmy się zasypiać, / nie można zasnąć.
Zastanawiam się, czy dałoby się jakoś ominąć to powtórzenie.
Cytat:
Ale co jeśli, by ruszyć w drogę, musimy
A gdyby tak dać myślniki?
Ale co jeśli - by ruszyć w drogę - musimy
Aha - zmieniłabym wersyfikację cytatu nad wierszem.
Cytat:
Dla kogoś znikąd każdy ruch staje się powrotem,
ponieważ nic tak nie ciągnie do siebie jak pustka.
O. Tokarczuk-Bieguni
ponieważ nic tak nie ciągnie do siebie jak pustka.
O. Tokarczuk-Bieguni
Miłego
Apisie, Milu, Wasze komentarze można byłoby dołączyć do tego wiersza. Dziękuję
Milu, uwagi zabieram i wdrażam w życie, o powtórzeniu ze snem też już oczywiście myślałam, ale póki co nie mam pomysłu, więc zostawiam.
Pozdrawiam Was, dobrej nocki
Milu, uwagi zabieram i wdrażam w życie, o powtórzeniu ze snem też już oczywiście myślałam, ale póki co nie mam pomysłu, więc zostawiam.
Pozdrawiam Was, dobrej nocki
Cytat:
Być może wędrówka to nadal tylko wieczorny spacer po kuchni,
ciche kroki na patio
ciche kroki na patio
ten fragment bardzo mi przypadł
a ten
Cytat:
Opuściliśmy to miejsce w pośpiechu. Bez pożegnania,
jakby tylko na chwilę
jakby tylko na chwilę
to jest taka mała perełka
)
Voytku, bardzo mi miło, że spodobały Ci się te fragmenty Mam nadzieję, że zostaną z Tobą na dłużej.
Pozdrawiam słonecznie
Mam nadzieję, że zostaną z Tobą na dłużej.Pozdrawiam słonecznie
być może, być może...
mam w głowie taki tekst, gdzie ten drugi z zaznaczonych fragmentów świetnie pasuje jako puenta (może tez dlatego mi tak utkwił)
edit: oczywiście motto - no gdzie puenta, gdzie...
mam w głowie taki tekst, gdzie ten drugi z zaznaczonych fragmentów świetnie pasuje jako puenta (może tez dlatego mi tak utkwił)
edit: oczywiście motto - no gdzie puenta, gdzie...
Ciekawa więc jestem, co to za tekst
A nie podciągnęłabyś jeszcze tego cytatu, by się nazwisko autorki nie rozłaziło?
Najlepiej skopiuj moją sugestię z komentarza i wklej zamiast istniejącego obecnie, żeby nie było także podwójnej interlinii.
Dla kogoś znikąd każdy ruch staje się powrotem,
ponieważ nic tak nie ciągnie do siebie jak pustka.
(O. Tokarczuk - "Bieguni" )
Musiałam nieco odsunąć spację, bo emotka wyskakiwała.
I przepraszam, że nie zorientowałam się wcześniej, że to chodzi o powieść, a nie o podwójne nazwisko. Umknęło mi jakoś.
Miłego
Najlepiej skopiuj moją sugestię z komentarza i wklej zamiast istniejącego obecnie, żeby nie było także podwójnej interlinii.
Dla kogoś znikąd każdy ruch staje się powrotem,
ponieważ nic tak nie ciągnie do siebie jak pustka.
(O. Tokarczuk - "Bieguni" )
Musiałam nieco odsunąć spację, bo emotka wyskakiwała.
I przepraszam, że nie zorientowałam się wcześniej, że to chodzi o powieść, a nie o podwójne nazwisko. Umknęło mi jakoś.
Miłego
Dawno nie czytałam równie dobrego tekstu. Przeczytałam jednym tchem, wielokrotnie
i ciągle mi mało! Nie przeszkadzają mi żadne powtórzenia, a jest ich tu trochę
bo przejmująca treść Twojego wiersza skutecznie odwraca uwagę od tych
drobnych niedociągnięć
Pozdrawiam
i ciągle mi mało! Nie przeszkadzają mi żadne powtórzenia, a jest ich tu trochę
bo przejmująca treść Twojego wiersza skutecznie odwraca uwagę od tych
drobnych niedociągnięć
Pozdrawiam
faith - jak napiszę to się podzielę
Milu, oczywiście już poprawiam, bo mi z kolei umknęło to rozjechanie
Toyu, cieszę się, że tak mocno trafił do Ciebie ten wiersz. Wracaj więc, kiedy tylko będziesz miała ochotę
Voytku, trzymam za słowo
Dziękuję Wam za obecność tutaj.
Pozdrawiam serdecznie!
Toyu, cieszę się, że tak mocno trafił do Ciebie ten wiersz. Wracaj więc, kiedy tylko będziesz miała ochotę
Voytku, trzymam za słowo
Dziękuję Wam za obecność tutaj.
Pozdrawiam serdecznie!
Właśnie wróciłam
Bardzo lubię takie klimaty, bo podróże to moje drugie ja. A tu oprócz obrazu jest i zapach i trochę mroku, charakterystycznego dla takich miejsc, trochę tajemnicy.. Bardzo ciekawie.
Toyu, cieszy mnie ten powrót
Ajw, w takim razie mam nadzieję, że odnajdziesz się też w innych utworach z tego cyklu, ponieważ na razie jeszcze go nie zamykam
Dziękuję Wam za wizytę i pozdrawiam serdecznie!
Ajw, w takim razie mam nadzieję, że odnajdziesz się też w innych utworach z tego cyklu, ponieważ na razie jeszcze go nie zamykam
Dziękuję Wam za wizytę i pozdrawiam serdecznie!
Grain, dziękuję, że wpadłeś i spędziłeś tu trochę czasu, zostawiając ślad. Cieszy mnie, że spodobał Ci się ten tworek
Pozdrawiam serdecznie!
Pozdrawiam serdecznie!
I nie wychodząc z pokoju i nie wstając z krzesła, przemierzyłem kawał świata
Bardzo obrazowy wiersz, Kasiu, spokojny, lecz z dyskretnie ukrytą głębią.
Bo czyż nasz życie nie jest wieczną wędrówką?
Poprzez dzieciństwo, młodość, wiek dojrzały, ku starości i... temu, co TAM.
Są też duchowe podróże, życiowe i egzystencjalne, i ważne, by mieć dokąd wracać.
By się po drodze nie pogubić - w sobie, w ludziach, w świecie, w namiętnościach.
By "dom" nadal był w nas, by nie zaprzeczyć sobie.
Pięknie poprowadzony utwór, bardzo obrazowy i plastyczny.
Wizyjny wręcz.
Takie wiersze się widzi, choć są przecież zbiorem liter.
Są tu barwne obrazy, jak i bardzo kameralne slajdy, intymne.
Jak życie, w którym raz jest kolorowo, innym razem szaro.
Bravo, byłem, czytałem, zobaczyłem
Bardzo obrazowy wiersz, Kasiu, spokojny, lecz z dyskretnie ukrytą głębią.
Bo czyż nasz życie nie jest wieczną wędrówką?
Poprzez dzieciństwo, młodość, wiek dojrzały, ku starości i... temu, co TAM.
Są też duchowe podróże, życiowe i egzystencjalne, i ważne, by mieć dokąd wracać.
By się po drodze nie pogubić - w sobie, w ludziach, w świecie, w namiętnościach.
By "dom" nadal był w nas, by nie zaprzeczyć sobie.
Pięknie poprowadzony utwór, bardzo obrazowy i plastyczny.
Wizyjny wręcz.
Takie wiersze się widzi, choć są przecież zbiorem liter.
Są tu barwne obrazy, jak i bardzo kameralne slajdy, intymne.
Jak życie, w którym raz jest kolorowo, innym razem szaro.
Bravo, byłem, czytałem, zobaczyłem
Michale, trochę o to mi chodziło, by w podróż zabrać też tych, którzy będą czytali wiersz. Cieszę się więc, że mi się udało
Masz całkowitą rację, życie to ciągła wędrówka. Ta wewnętrzna jest chyba jedną z najważniejszych, bo nie powinniśmy nigdy osiadać w jednym mejscu, ale poszukiwać i zgłębiać, by wciąż się rozwijać.
Myślę, że wędrując w zgodzie ze sobą, z pewnością go nie zgubimy Bo, jak śpiewa zespół Hey dom to nie miejsce, lecz stan. I tego myślę, warto się trzymać
Dziękuję Ci, że wciąż gościsz pod moimi wierszami i zostawiasz swoje ślady na drodze tego cyklu. To dla mnie wiele, szczególnie, jeśli Odbiorca czuje teksty i widzi je w sobie.
Pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia u Ciebie
Masz całkowitą rację, życie to ciągła wędrówka. Ta wewnętrzna jest chyba jedną z najważniejszych, bo nie powinniśmy nigdy osiadać w jednym mejscu, ale poszukiwać i zgłębiać, by wciąż się rozwijać.
mike17 napisał:
By "dom" nadal był w nas, by nie zaprzeczyć sobie.
Myślę, że wędrując w zgodzie ze sobą, z pewnością go nie zgubimy
Bo, jak śpiewa zespół Hey dom to nie miejsce, lecz stan. I tego myślę, warto się trzymać Dziękuję Ci, że wciąż gościsz pod moimi wierszami i zostawiasz swoje ślady na drodze tego cyklu. To dla mnie wiele, szczególnie, jeśli Odbiorca czuje teksty i widzi je w sobie.
Pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia u Ciebie
Czingisie, cieszę się, że wiersz Ci się spodobał i zatrzymałeś się tutaj z dobrym słowem Jeśli tematyka podróży Ci odpowiada, zapraszam do innych odsłon cyklu. Zarówno tych już opublikowanych, jak i tych, które jeszcze się ukażą
Pozdrawiam ciepło!
Jeśli tematyka podróży Ci odpowiada, zapraszam do innych odsłon cyklu. Zarówno tych już opublikowanych, jak i tych, które jeszcze się ukażą Pozdrawiam ciepło!
Czytam ten wiersz powoli, szeptem, przy śpiewie ptaków. Inaczej nie mogę przejść obok tego utworu. O takich rzeczach nie należy krzyczeć, winno mówić się szeptem, żeby żaden podstępny podmuch wiatru nie zechciał zabrać nam wspomnień na zawsze. I tak jest u Ciebie. Spokojnie, ale zarazem czuć silne emocje targające peelem. Spodobał mi się ten wiersz. Trafiłaś idealnie w mój gust
Benku, bardzo mi miło, że wpadłeś w odwiedziny pod ten wiersz W dodatku z tak pięknym komentarzem. Potraktowałeś go ze spokojem i wyczuciem, za co bardzo Ci dziękuję i cieszę się, że taka liryka trafia w Twój gust.
Teraz czekam na Twoje nowe publikacje
Pozdrawiam serdecznie!
W dodatku z tak pięknym komentarzem. Potraktowałeś go ze spokojem i wyczuciem, za co bardzo Ci dziękuję i cieszę się, że taka liryka trafia w Twój gust. Teraz czekam na Twoje nowe publikacje
Pozdrawiam serdecznie!
Cytat:
Opuściliśmy to miejsce w pośpiechu.
''to'' jak dla mnie niepotrzebne dopowiedzenie.
Cytat:
jakby tylko na chwilę.
- tu również słowo jakby. Te dwa wersy ''rozszerzyły się'' dopowiedzeniami. Nie są zgrabne w sensie ''lekkie'' wg mnie.
Cytat:
I nawet jeśli nocami uczyliśmy się zasypiać, przed świtem
i nawet - chociaż to nawet może i zbędne - jeśli uczyliśmy się zasypiać nocami, przed świtem. Chyba brzmiałoby lepiej.
Cytat:
Ale co jeśli - by ruszyć w drogę - musimy
ale co jeśli - ruszyć by w drogę...
ogólnie przestrzeń ciekawa. Jestem na tak
.Pozdrawiam!!!
Wodniczko, póki co nie planuję wprowadzać w tym wierszu zmian. Ale zawsze cenię sobie opinię kogoś, kto patrzy na tekst z boku i go ocenia. To ważna lekcja dla autora, dlatego dziękuję Ci za opinię. Z ciekawością przeczytałam wiersz Twoimi oczami.
No i przede wszystkim cieszę się, że wpadłaś do mnie i jesteś na tak
Do zobaczenia (u Ciebie, bądź u mnie)
Pozdrawiam serdecznie w tę ciepłą noc!
No i przede wszystkim cieszę się, że wpadłaś do mnie i jesteś na tak
Do zobaczenia (u Ciebie, bądź u mnie
) Pozdrawiam serdecznie w tę ciepłą noc!
ja ten nieregularny ,, wiersz,, widzę ale inaczejpo co te nowe zdania rozpoczynane z dużej litery ?
to nie proza
ja bym napisała choćby tak :
Niedługo w szklance
z wychłodzoną herbatą
zaczną pływać owady.
wygłodniałe koty odejdą
by zdziczeć.
opuściliśmy to miejsce w pośpiechu
bez pożegnania,
jakby tylko na chwilę.
latem, gdy śmierć zakażała lękiem.
i nawet jeśli nocami
uczyliśmy się zasypiać
przed świtem
paląc opium w ogrodzie,
brakowało już rozmów
od których nie ropiałyby oczy.
uznajmy więc,
że wszystko co ważne jest nieoczywiste.
być może wędrówka
to nadal tylko wieczorny spacer po kuchni,
ciche kroki na patio, gdy nie można zasnąć.
ale co jeśli - by ruszyć w drogę - musimy
wziąć lotniskowe światła
za drogowskazy
morskie latarnie,
dzięki którym możliwy będzie powrót do domu.
pozdrawiam
Kasia
Fith, dzień dobry. Ja przy wierszu "Przydrożne bary końca świata". Utwór zrobił na mnie duże wrażenie. Szczególnie tytuł. Koniec świata można interpretować różnie - biblijnie, ciekawe, czy, gdy nadejdzie koniec, bary zostaną? Na swych bar(k)ach, Atlas dźwiga świat. I droga - wędrówka. Może być daleka, ciekawa, ale też "... tylko wieczorny spacer po kuchni,".
Ludzie opuścili dom z pośpiechu, nieład, wkraczanie dzikości w świat ucywilizowany, ze tak rzeknę. Biedne koty. Mnie to przypomina ucieczkę przed wojną. "gdy śmierć zakażała lękiem."
Smutne to wszystko. Może rozstanie? 4. zwrotka jest niesamowita, oczy, opium, spanie, brak rozmów. Kompletny rozkład układ ludźmi, chaos, niby uporządkowany, a jednak..., nie.
Aby powrócić trzeba się skonfrontować z rzeczywistością. "... możliwy będzie powrót do domu. "
Ale jakiego?
Zacytuję "powrócić gdzie indziej, niż się chciało". A czy można wrócić bezpiecznie się poczuć, po ucieczce z danego miejsca? Pewnie czasami można i spożywać w milczeniu obiadki. Dom, to wielkie słowo, choć w domach różnie bywa.
Ale się rozpisałam!. Jeszcze motto mną poruszyło. Markotne przemyślenia. Dużo mi dała lektura tego wiersza. Dziękuję. A23
Ludzie opuścili dom z pośpiechu, nieład, wkraczanie dzikości w świat ucywilizowany, ze tak rzeknę. Biedne koty. Mnie to przypomina ucieczkę przed wojną. "gdy śmierć zakażała lękiem."
Smutne to wszystko. Może rozstanie? 4. zwrotka jest niesamowita, oczy, opium, spanie, brak rozmów. Kompletny rozkład układ ludźmi, chaos, niby uporządkowany, a jednak..., nie.
Aby powrócić trzeba się skonfrontować z rzeczywistością. "... możliwy będzie powrót do domu. "
Ale jakiego?
Zacytuję "powrócić gdzie indziej, niż się chciało". A czy można wrócić bezpiecznie się poczuć, po ucieczce z danego miejsca? Pewnie czasami można i spożywać w milczeniu obiadki. Dom, to wielkie słowo, choć w domach różnie bywa.
Ale się rozpisałam!. Jeszcze motto mną poruszyło. Markotne przemyślenia. Dużo mi dała lektura tego wiersza. Dziękuję. A23
Aronio, bardzo Ci dziękuję za ten komentarz. W Twojej interpretacji znalazłam wiele ciekawych powiązań, które być może podświadomie czułam, pisząc, ale nie do końca zdawałam sobie z nich sprawę.
Myślę, że to dobre skojarzenie, niezależnie od tego o jakiej wojnie mówimy.
Cieszę się ogromnie, że do mnie zajrzałaś i zostawiłaś tak wnikliwy komentarz. Ważne to dla mnie. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie!
Aronia23 napisała:
Mnie to przypomina ucieczkę przed wojną. "gdy śmierć zakażała lękiem."
Myślę, że to dobre skojarzenie, niezależnie od tego o jakiej wojnie mówimy.
Cieszę się ogromnie, że do mnie zajrzałaś i zostawiłaś tak wnikliwy komentarz. Ważne to dla mnie. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie!
Ostatnio dodane recenzje
- Czy guguły mogą być smaczne?
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Pokora
- Sen o stołku
- Kuzynka
- Co to za mundury?
- Marionetki (fragment)
- Saudade - fragment
- Prostytucja w PRL cz. 5
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.2
- Problemy byłego więźnia cz. 4
- Bajka o królu Srulu
- Żydek
- Dykciarze i inni, cz.3/3
- Dykciarze i inni, cz.2/3
- Dykciarze i inni, cz.1/3
- Nieporadnik przed wypłynięciem na szerokie wody pisarstwa
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.1
- FILIPEK CONTRA FILIP. HISTORIA MAŁO ROMANTYCZNA
- COME BACK
- Tęsknota za łzami
- Przedwieczorny seans
- Benek
- Urodziny
- Korzenie
- Młynarz i król
- Odrażający drab
- Jarek wpada w kłopoty, cz. 3
Proza: Dolna Półka
- Mężczyzna z uschniętą różą
- Egzaminator 07
- Domorosły detektyw.
- Wszyscy jesteśmy różami
- Winowanie
- Egzaminator 06
- Sto donośnych słów
- Golda. Rozdział 2 Siedem razy TAK
- Żywoty świętych 2
- O wieczności
- O ludziach
- O nienawiści
- Golda. Rozdział 1. Mgła nad Miastem.
- Umierają nawet cmentarze
- Zamknięty krąg
- Prezent dla Mikołaja
- Egzaminator 05
- Stanik testowy
- Współlokatorzy
- Witch, ty głupia Babo!
- wehikuł czasu (dane wejściowe plus teoria chaosu)
- świątynia
- Rzecz o pisarstwie *
- Nie da rady
- Niedomoga
- Wyrapidlo
- Myśli niezespolone
- Plaśnięcia
- Solarpunk
- Dnoryt
- Fosfeny
- Co słonko widziało *
- Dowody nieobecności
- o zmarłych albo dobrze
- Na wiosenne życia tchnienie
- Ostatni wieczór
- plamy słońca i cienia
- jesteś. jestem
- Poezjo, ty moja..
- jakie to proste
- Zapalniczka
- Taszczyciele wymiarów
- to nie jest wiersz o kasjerce
- Teraz możesz bezpiecznie wyłączyć ogródek
- Nadzabijaj
Poezja: Dolna Półka
- Zabawa
- Marzenie o niebie w gębie
- nic o pokoju
- Serce jak z lawy
- nogami w chmury
- Z optymizmem na garb lat
- Niesamowite
- rozkwitanie
- Niedoskonałe
- kartki z kalendarza
- Niekontrolowane
- Do wytrącenia z oczu
- upadek Ikara
- O przedświątecznym myciu okien
- Żółtoróżowe
- Erotyk o nienasyconym
- pusto tutaj
- O zasłużonym w stanie... spoczynku
- wiosenne kurze
- Ananas czy z wodą ambaras
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Konkursy -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie
Ostatnie komentarze
- d.urbanska
- 15/04/2024 19:06
- Poruszający tekst, świetnie napisany. Skrzący się perełkami… »
- Marek Adam Grabowski
- 15/04/2024 16:24
- Kopiuje mój cytat z opowi: "Pod płaszczykiem… »
ShoutBox
- Leszek Sobeczko
- 02/04/2024 18:12
- Komu po drodze -Zapraszam [link]
- Zbigniew Szczypek
- 01/04/2024 10:37
- Z okazji Św. Wielkiej Nocy - Dużo zdrówka, wszelkiej pomyślności dla wszystkich na PP, a dzisiaj mokrego poniedziałku - jak najbardziej, także na zdrowie ;-}
- Darcon
- 30/03/2024 22:22
- Życzę spokojnych i zdrowych Świąt Wielkiej Nocy. Wszystkiego co dla Was najlepsze.
- mike17
- 30/03/2024 15:48
- Ode mnie dla Was wszystko, co najlepsze w nadchodzącą Wielkanoc - oby była spędzona w ciepłej, rodzinnej atmosferze
- Yaro
- 30/03/2024 11:12
- Wesołych Świąt życzę wszystkim portalowiczom i szanownej redakcji.
- Marek Adam Grabowski
- 30/03/2024 10:46
- Składam wam wszystkim serdeczne życzenia świąteczne
- Kazjuno
- 28/03/2024 08:33
- Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
- mike17
- 26/03/2024 22:20
- Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
- Kazjuno
- 26/03/2024 12:12
- Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2024
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt