Czasem tak bywa w związkach, że nic, cokolwiek byśmy nie zrobili, nie potrafi przełamać narastającego poczucia obcości i braku porozumienia. I wtedy ani milczenie, ani słowa nie są w stanie stworzyć jakiegokolwiek pomostu. To, co niewypowiedziane, wisi w powietrzu jak burzowa chmura. I niestety, nie zawsze są szanse, że przy wyładowaniu ktoś kogoś jednak złapie ten centymetr nad ziemią.
Moim zdaniem bardzo plastyczny obraz takiego zawieszenia.

Ale tu bym trochę rozjaśniła:

To słowo dezorientuje brakiem dookreślenia.
A gdyby tak:

- gdy siedząc przy stole
stąpamy po krawędzi albo linie - łatwopalnych
i kruchych, gdzie milimetr znaczy więcej
niż tysiąc (wyrazów).

"Wyrazów" dlatego, żeby nie było przypadkowego rymu "słów/chłód".
Dla mnie udawanie obojętności i chłodu jest logicznie wytłumaczone dalszym ciągiem tego wersu i nie stanowi z nim sprzeczności.
Dałabym tylko kropkę, a nie przecinek:


Miłego, Toya

Ja się zgadzam z Miladorą. Rozumiem że możesz być przywiązana ale o to chodzi co by się nie przywiązywać jeśli chce się coś osiągnąć. Proponuję za jakiś czas spojrzeć na nowo na tekst być może nabierzesz dystansu i zobaczysz że można jednak coś zmienić i wcale nic nie psuć z tego co jest. Jesteś jeszcze tutaj krótko ja sama się długo tego uczyłam (albo i dalej uczę) . Życzę ci abyś też umiała patrzeć na tekst hmm z kilku stron. Tak trzeźwo. Wiele osób na prawdę w tym pomaga wyrażając swoje opinie. Nie warto brać opinii emocjonalnie.
No dobra dość
Co do tekstu - mi się podoba. Jest dobry. Momentami może trochę zbyt prosty jak dla mnie a momentami też lekko udziwniony. Od środka do końca mnie najbardziej przekonuje.
Puenta jest bardzo ładna. Kojarzy mi się z filmem - tres metros sobre el cielo - 3 metry nad niebem nawet historia podobnie wstrząsa. Też jest takie napięcie przeżycia szalone zmienne szczęście i łzy.

Pozdrawiam!

Toya, jak na osobę, która pisze od 7 miesięcy, piszesz bardzo dobrze. Zachwycił mnie Twój pierwszy wiersz, który tu przeczytałam i byłam pewna, że masz już spore doświadczenie w pisaniu.

Jeśli chodzi o uwagi odnośnie tego wiersza, to poprzednicy chyba powiedzieli już wszystko. Warto go dopracować, bo wiersz jest całkiem niezły.

Ja piszę od 7 lat zaczynając od tak zwanego zera i mimo ewolucji jaką przeszło moje pisanie, nadal zdarzając mi się rzeczy, które wymagają poprawy. Zastanawiam się w takim razie, jak Ty będziesz pisać za 7 lat?

Pozdrawiam