Trawo,

mnie się bardzo podoba. Prosta forma, a w prostocie tkwi sukces!
Podzielam zdanie faith.

Podoba mi się jak ciągle wplatasz w swoje teksty tę wszechobecną biologię!

Czyżbyś niedługo miał urodziny?

Pozdrawiam.

Świadomość przemijania boli? Przynajmniej ja tak odczytuję wiersz.
Podobają mi się przytoczone obrazy. Starość ma jedną dużą zaletę - doświadczenie. Coś czego takim młodym gadom jak ja często brakuje.

Pozdrawiam, DamianL.

Czy wy wiecie, jak dzięki wam się rozwinąłem?

Lecz nie przestałem być sobą. To była tylko [lub aż] kwestia techniki.

A nie porozmawialibyśmy o małym przemeblowaniu, Jarku?


Znacznie lepiej brzmi "który".


Słychać ten rym.


Koniecznie "usiatkowanego"?
Zrezygnowałabym z pełnej nazwy, bo w zasadzie nic nie daje czytelnikowi, gdy tymczasem sam "borowik" zawsze kojarzy się ze szlachetnym grzybem bądź prawdziwkiem.

No i - może byś tak pokombinował jeszcze z inną wersyfikacją?

dzisiaj pogoda
jest niczym zamglony wiersz
który zbiera się i nabrzmiewa

gdy pęknie
przybierze kształt borowika
i kolejnej rocznicy urodzin

jednocześnie


Przy okazji - musi być ta "pięćdziesiąta pierwsza"?
Tak Ci zależy, żeby czytelnik pomyślał: Ale stary grzyb? ))
Bo to też wpada na siebie - "gdy pęknie/pięćdziesiątej pierwszej".

Miłego

A tego większość czytelników nie wie, więc ta nazwa nic im nie mówi.
Może więc - majowego borowika?

Dziękuję. Ale się wygadałem...

Pamiętaj,Grain, że czytanie u mnie łączy się ściśle z doświadczeniem i praktyką.