Wyraźnie Cię ciągnie do białych wierszy, Zbyszku.
Bo to, co napisałeś, to (oprócz malutkich potknięć) naprawdę biały wiersz.

Pokażę Ci miejsca, gdzie minąłeś się z rytmem:

Masz 9 zgłosek, a nie 8/5/3.
Może coś w tym rodzaju?
- i nie łopocze / już ścierka - "kuchnia" nie jest potrzebna, bo ścierka i tak się z nią kojarzy.




Też o jedną zgłoskę za dużo.
Może - dlaczego do mnie / nie zajrzysz?


7 zgłosek, czyli o jedną za mało.
- żeby to miejsce / zatęchłe -


Lepszy byłby szyk - nastroić życiem / z ogrodu.

W białym wierszu to jest dobre, że można dowolnie przestawiać słowa - byleby się mieściły w rytmie.

Tu masz 8/6/2, ale ten wers zgadza się akcentami, więc nie haczy.
Można jednak zmienić - znikają twarze / na szafce - 8/5/3.

W podobny sposób można pozbyć się inwersji:

- wymarły kwiaty na oknie -
Wiersze tego typu brzmią bardziej naturalnie, gdy nie umieszcza się czasowników na końcach wersów.

Bardzo wymowna jest ta ścierka, która nie łopocze. Odniosłam wrażenie pewnej pustki i jakby zawieszenia w czasie.

Miłego

Jak dla mnie ten wiersz w tym wydaniu jest idealny.
Nie widzę tu nic do zmian.
Czyta się bardzo płynnie i wszystko jest jasne, czytelne i zrozumiałe.
Podoba mi się klimat, jest bardzo intymny, własny.
Nic bym już tu nie majstrował - jest ok, widać, że całość przemyślany i dopracowana.
Czegóż więcej chcieć?

Zapraszam Cię tu:

http://www.portal-pisarski.pl/news/2016/05/02/amerykanski-sen-nowa-ksiazka-michala-majewskiego-mike17

Pozdrawiam

Witaj Zbyszku,

świetny wiersz jak dla mnie, oczywiście wyłącznie jeśli chodzi o treść/przesłanie, bo jak wcześniej Ci wspomniałam - na wierszach się nie znam
Pewnie niejednemu z nas przydałby się taki wiatr, przynajmniej od czasu do czasu
Czasem też - podobnie jak Kora - czekam na ten wiatr rzeczywisty, bo nasz krakowski spleen jest wyjątkowo nieznośny

Pozdrawiam więc z pochmurnego, mokrego, zimnego dziś Krakowa!