Nigdy nie mów więcej, niż chciałby usłyszeć.

Świadomość przeraża, zatrzymuje dłoń nad klamką i to

w momencie, gdy już prawie podjął decyzję - spakował

golarkę i kilka innych drobiazgów, z których żaden

nie kojarzy się z tobą.

Pewne tematy lepiej przemilczeć. Nie zabierać przestrzeni,

możliwości zmycia z siebie śladów ust i rąk.

Nie przywierać na siłę - przez skórę aż do kości, skąd

nie da się wykorzenić przynależenia do wspólnego

bytu - idiotycznych porównań z jabłkiem składającym

się z dwóch połówek i tylko jednego ogonka.

Opowiadanie sobie wciąż tych samych bajek i zamierzone

powtórzenia dbają o zachowanie pozorów. Zużyte rekwizyty

przestają cieszyć, wkrada się rutyna -

nie jest zła, o ile zaplanowano ją od a do zet

zgodnie z kalendarzykiem.