Dojrzewamy i mądrzejemy. Jako naród i społeczeństwo. Nie mam co do tego żadnych wątpliwości. Wygrana PiSu w wyborach jest tego najlepszym przykładem. A właściwie nie wygrana PiS, tylko dramatyczna porażka PO i PSLu jest znakiem, że nasze społeczeństwo powoli staje się prawdziwym dojrzałym demokratycznie narodem. Także kiepska frekwencja wyborcza to objaw naszej dojrzałości – to dowód, że nie jesteśmy ślepi na to, w jaki zły sposób kierują naszym krajem politycy, niezależnie od tego, z której opcji pochodzą.

Bez obawy, to nie jest tekst zwolennika PiS. Uważam tę partię za katastrofę dla Polski, jej rządy przypominają atak wściekłych świń na chlew. Czarny kabaret jaki oglądamy od pół roku, łamanie konstytucji, ordynarne kłamstwa i małe kłamstewka, ogłaszanie kolejnych „kompromisów” w sprawie TK, ograniczenia naszej wolności do dysponowania własnym majątkiem ( ustawa o ziemi) czy praw obywatelskich ( ustawa o policji) to zapewne tylko początek Inne partie traktowane są „per noga”, większościowy walec parlamentarny miażdży jakąkolwiek inicjatywę i opór opozycji. Epitety sypią się ze strony rządzących na głowy sędziów, prawników oraz wszystkich tych co mają inne zdanie niż PiS.

Tak być musi. Przez kilka lat. Dopchną nas do dna, upaprzą w błocie, rozwalą demokratyczne instytucje RPO, TK i co się tylko zmieści na celowniku. Telewizja narodowa będzie tubą ordynarnej propagandy sprzedawanej z wdziękiem rzygów rzuconych na szkło. A gdy nie daj boże zabiorą się wreszcie za gospodarkę dopiero poczujemy jaką siłę ma w sobie głupota i ignorancja. Trudno.

Człowiek uczy się na błędach. Zdrowiej na cudzych, ale to nigdy dobrze nie działa. Sukcesy nie wnoszą nic do naszej osobowości poza błogim uczuciem samozadowolenia. To nasze porażki, ciężkie chwile, które musimy przetrwać i poradzić sobie z konsekwencjami głupich decyzji dają nam wiedzę i siłę, aby zmądrzeć. Wyciągnąć wnioski i nie popełnić takich samych błędów po raz kolejny. Dojrzeć.

Połowę życia przeżyłem w komunie. Doskonale pamiętam co to „demokracja socjalistyczna” oraz jak potem wyglądały rządy naszych, już demokratycznie wybranych przedstawicieli. Przypominam sobie kabaret, jakim był sejm przez dobrych kilka lat po 1989 roku, co wtedy uchodziło posłom i senatorom płazem, jakie z niektórych to były buce, matoły i przekrętasy. Wystarczy przypomnieć sobie partię Polskich Przyjaciół Piwa czy casus Stana Tymińskiego. W sejmie znalazło się miejsce dla złodziei czy damskich bokserów.

Wierzę, że to się zmieniło. Że teraz człowiek znikąd, z czarną teczką i kanadyjskim akcentem nie miałby czego szukać w wyborach prezydenckich w naszym kraju. Wierzę, że konsekwencje jakie ponieśli bohaterowie afery „kilometrówek” czy afery kelnerów to skutek tego, że przestajemy akceptować takie zachowania wśród polityków. Że afera Rywina na zawsze zmieniła nasze podejście do korupcji. Że przykład Sławomira Nowaka skutecznie powstrzyma tego rodzaju aferki na przyszłość. Wierzę. Nie bez podstaw. Jeszcze dziesięć lat temu nikt nie czepiał się pieniędzy jakie posłowie brali z kasy sejmu czy wydawali na swoje biura. Pijaństwo i burdy w hotelu sejmowym nie obchodziły nas. Tak jak kolacyjki za nasze pieniądze. Teraz na to zaczynamy patrzeć.

Głupota polityków nie różni się niczym od naszej głupoty. Są tak samo pazerni, pozbawieni wyobraźni i aroganccy jak my, zwykli ludzie. Uważam co prawda, że do polityki działa selekcja negatywna, garną się tam zakompleksione jednostki ( wystarczy spojrzeć na średni wzrost męskiej części świata polityki) wspierane niepohamowaną ambicją, ale generalnie są dosyć podobnej konstrukcji psychicznej do przeciętnego obywatela. Można ich wychować, tak jak nas. Nauczyć ich przestrzegania reguł demokracji, tak jak nas fotoradary wymogły pilnowanie limitów prędkości czy kontrole policyjne i edukacja społeczna nauczyły niejeżdżenia po pijaku. Polityków uczy przyzwoitości opinia społeczna przy wsparciu najważniejszej prawdziwej zdobyczy demokracji – wolnej prasy. Idzie opornie, bo to silna korporacja, w dodatku sama sobie ustalająca reguły gry, ale idzie. To proces nieodwracalny. Owszem, czasem zdarza się czkawka i zakręty, ale generalnie podąża w dobrym kierunku.

PO i PSL pozostawiły nam kraj pełen kolesiów i układów, z nieprawdopodobnie zawiłym i niejasnym systemem prawnym, żałosną prokuraturą, sądami, w których byle proces ciągnie się latami, wirtualnym systemem opieki zdrowotnej, armią niewydolnych urzędasów – zresztą nie ma co wymieniać, elektronów sieci by zabrakło. Nawet jeśli coś zrobili, jak autostrady, to można to było zrobić trzy razy taniej, cztery razy lepiej i pięć razy szybciej. Nasz kraj rozwija się siłą prywatnej przedsiębiorczości, pomimo a nie dzięki „wsparciu” państwa. Aparat administracyjny zwyczajnie przeszkadza, niejasne prawo rzuca kłody pod nogi uczciwym przedsiębiorcom a podaje pomocną dłoń oszustom i kombinatorom. W dodatku arogancka propaganda sukcesu, która uprawiała poprzednia koalicja rządząca, zniechęciła znaczną cześć społeczeństwa do polityki, wyborów i państwa. Widać to na sukcesie Kukiz 15.

To dobry kierunek. Zniechęcenie wobec chlewu, jaki mamy wszędzie tam, gdzie tylko politycy są w stanie wsadzić swoje łapy to dobry znak. Trzeba by się było martwić, gdybyśmy się na to godzili i wspierali PO na ślepo. Obecny przepływ poparcia z PO na Nowoczesną pokazuje, jak mamy dosyć arogancji i tromtadractwa. Flaki mi się przewracają jak widzę polityków PO czy PSL, którzy gardłują za demokracją i poszanowaniem woli Polaków a sami wyrzucali do kosza setki tysięcy podpisów obywateli pod wnioskami o referendum, czy spychali PiS do roli statystów w sejmie. Teraz klepią, że nie można ignorować części obywateli ojczyzny a sami robili dokładnie to samo. No chyba, że założyć, że elektorat PiS to desant z Marsa.

Moją ideą fix jest demokracja bezpośrednia, system, w którym powszechne byłyby referenda a rola polityków sprowadzałaby się jedynie do realizacji ich wyników i namawiania do głosowania tak albo inaczej. Mam jednak świadomość, że to pieśń odległej przyszłości. Kasta „przedstawicieli” nie wypuści łatwo steru z ręki. Stworzyli system, w którym wydają się niezbędni i tego się trzymają. Ale naszym celem jest coraz większy wpływ na własny los i los ojczyzny. Poprzez zwiększanie roli samorządów i presję opinii publicznej na polityków. Poprzez wymuszanie takich zmian prawa, aby nam się żyło lepiej. I poprzez blokowanie innych zmian, poprzez które będzie nam się żyło gorzej. Aby robić to skutecznie musimy się uczyć, na własnej skórze odczuwać skutki błędów naszych i błędów ludzi, których wybieramy do rządzenia. Oczywiście, zawsze znajdzie się oszust, czy grupa oszustów, którzy obiecają nam złote góry za darmo a sprzedadzą nam kupę gnoju i w dodatku będziemy musieli za to sporo zapłacić, taki przymusowy Amber Gold na skalę całej Polski. Ale w końcu nauczymy się rozróżniać tych cwaniaków od rzetelnych kandydatów. A gdy zaczniemy wsadzać takich, którzy łamią konstytucję do więzienia, ręczę, że następni dobrze się zastanowią, zanim wsadzą ją sobie w odbyt.

Cieszę się, PiS wygrało wybory. Ich rządy przeminą a wtedy może wreszcie napiszemy dobrze ustawę zasadniczą, bez dwuznaczności, niepotrzebnych paragrafów i pustych frazesów. Może wreszcie stworzymy prawo, w którym ustawa o Vat nie miałaby grubości biblii i nie byłaby napisana po kryptońsku. Może nauczymy się władania demokracją i stworzymy potrzebne do tego narzędzia, tak by sejmowa większość nie mogła decydować o wszystkim ignorując wole tych, którzy nie głosowali na zwycięzców – w końcu to jest nasza wspólna ojczyzna. Niemców nauka demokracji kosztowała kraj zrównany do gleby i życie ośmiu milionów obywateli. Mam nadzieje, że nasza nauka nie będzie aż tak kosztowna.