Niezwykły naukowo surrealistyczny erotyk, zaskoczenie także dla ciała, mojego .
Oczywiście, gdy się cały wiersz połknie .
Tęsknota do prawdopodobieństwa, lub do "co było", lub do innej możliwości tego samego , co w sercu i ciele. Umysł rozważa i wrażenia, odczucia, pragnienia, serca bicie skryte w literki pakuje, nam wysyła . Przyjmuję, choć listonosz znany/nieznany, czytam i wiem, że czujesz co czuję .
Zaskakujący i z głębi wiersz, jak wszystkie, wiem .

Piękne to nawiązanie do lania wosku przez otwór w główce klucza, Gwiazdko.
Zwyczaj, który miał pokazać dziewczynie, co ją czeka i czy zjawi się przeznaczony jej chłopiec.
Ale gdyby nawet zdarzył się inaczej, potrafiłby - i tu zaczyna się ciekawa gra znaczeń związana z okularami. Mnie się skojarzyły "lary" z posążkami bóstw domowych "lary i penaty", tak jakby ten ktoś miał "na oku" ognisko domowe potrafiące zakryć wszystkie ciemne strony i kratery wyżłobione przez życie.
I nów - nowy księżyc - życie zaczyna się od nowa, a spalone mosty dają szansę, że to, co było, nie wróci. Palenie sobą mostów mówi także o bliskości dwojga ludzi, bo tylko głębokie uczucie jest zdolne do zatarcia śladów przeszłości.

Nie wiem, czy dobrze odczytałam Twój zamysł, Gwiazdko, ale wiersz zwizualizował mi się właśnie w ten sposób.
Jak dla mnie piękny i głęboki. I zasługujący na wyróżnienie.

Serdeczności

Intro,
Palenie mostów to bardzo trudna sprawa, człowiek zawsze do czegoś, kogoś się bardzo przyzwyczaja i później nie może się tego pozbyć. Należy mieć charakter. Fajny wiersz lekko skrojony, widzę że też sobie krótkie formy bo i po co się zbytnio rozgadywać- konsumpcyjny świat na to nie zasługuje i przy sportach jest szansa, że będzie więcej czytelników bo nie przestraszą sie tabunu liter! . Fajne to lanie wosku dobre metaforyczne ujęcie tematu. Tekst bardzo fajny, warsztat bez zarzutu !!!

Gratuluje wyróżnienia !!

Pozdrawiam