Dziękuję Aroniu.
Nie każdemu ten wiersz się będzie podobał i w sumie to rozumiem Mnie się on podoba bardzo, a proponuję ci przeczytać wiersz Baczyńskiego o tym samym tytule, zobaczysz wtedy jak wielkie będzie miał brzmienie

Nie dodawaj mnie od razu do grona ulubionych To, że jeden wyszedł nie znaczy, że inne też będą się podobać

Cieszę się, że Ci się podobało Zapraszam do kolejnych Szukaj mnie na dolnej półce

https://www.youtube.com/watch?v=iDHw70dZvpo

- dla ofiar zamachu terrorystycznego w Paryżu 13 listopada 2015r.

Przyszła mi na myśl krwawa noc, zamachy w Paryżu podczas koncertu zespołu Eagles of Death Metal ...

Niesamowite zaangażowanie dyrygenta wprawia w osłupienie i słusznie wszyscy klaszczą. Wirtuozeria, popis, gracja, piękno, oto czym jest Requiem.

Są obrazy wojenne w poezji, drastyczne, pełne bólu przez Baczyńskiego tak przedstawione, że wzruszają, zatrzymują i jednocześnie pełne niedopowiedzeń, choć wiadomo, o co chodzi, stanowią poezję przez duże P.

Jelita dyrygenta - takie ciężkie, słusznie, moim zdaniem - zepchnęły Twój tekst na dolną półkę.

Otóż nie Jelita są jak najbardziej na miejscu, bez nich ani rusz. Tylko jest coś wprost, jak rozerwanie granatem lub pociskiem z Kałasznikowa lub krew leje się strumieniami, ale Ty, jako zdolny poeta wymyślasz taką przenośnię, że wszystko jest na wierzchu, poszarpane, ciepłe i bulgoczące, a jednak tak delikatnie podane, ze aż chce się taką wojenną poezję delektować.
Co do jelit w wierszach z tematyką wojenną. Hmmm. Szukałam, nie zetknęłam się. Może Wujek Google lub Ciocia Wiki są zmęczeni po wczorajszym pierwszym meczu Euro i mi nie pokazali, gdzie konkretnie te jelita walają się.
Może powinnam wiedzieć, w których lirycznych tekstach, ale nie wiem, nie zetknęłam się, może jestem zmęczona pracą w ogrodzie i nie pamiętam.
W każdym razie - pod jelitami dyrygenta... Makabryczne obrazy. Ale skoro tak lubisz i uważasz, że jest dobrze. No cóż. Twój tekst, Twoja praca.

Dziękuję za uwagi Błędy oczywiście poprawię Pozdrawiam.

Dziękuję Miladoro za cenne uwagi. Na pewno się zastanowię nad zmianami. Pozdrawiam.

Zgodzę się z wyrazistymi obrazami, ale już tempo takie super nie jest, przez interpunkcję, która w paru momentach przełamuję średniówkę. Uzasadnię dogłębniej własną diagnozę heavy-metalową, otóż masz w tekście wiele wersów bardzo niezgrabnie zbudowanych, z niepotrzebnymi inwersjami, które nie brzmią ani naturalnie ani poprawnie, oto kilka przykładów:

"Lecz jeden przeżył koncert ten i nie chce go pamiętać" - "ten" zaimek w tym miejscu wprowadził duży zamęt, po pierwsze nie w tym miejscu, a po drugie forma tego wersu jest bardzo nieładna, budująca patos, a po trzecie w/w zaimek to zapychacz, którymi ratują się niektórzy by na siłę wykuć określoną liczbę głosek w wersie.

"pod zwałem leżał martwych ciał i trupa dyrygenta". - kolejna, bardzo nieładna i nienaturalnie brzmiąca konstrukcja wersu.

"pokryła niebo łuna" - kolejna inwersja.

i nikt nie myślał wtedy, że niedługo przyjdzie koniec. - tu jest moment, w którym przez interpunkcję mamy metrum 7/8, dlatego zrezygnowałbym z niej albo tak udoskonalił tekst, żeby czytało się płynniej.

jest trochę niepotrzebnych zapychaczy w całym wierszydle, jak: lecz, ten, że, też, już, i, w tych miejscach warto byłoby dopracować powyższy, pozmieniać te nieszczęsne inwersje, jest trochę takich fragmentów. wiersz ma potencjał ale jest niezgrabny i warto nad nim trochę posiedzieć, pozdrawiam serdecznie:-)

Aleks...

Widzę, że nie będę miał wyboru
Inwersji nie pozbędę się wszystkich, bo przy rymowanych jest to czasami niemożliwe, poza tym nigdzie w żadnych kanonach nie jest napisane, że to błąd. Także musisz z tym żyć Aleksandrze. Chociaż nie ukrywam, że też nie przepadam za inwersjami.


Poprawiłem, chociaż nie wszystko jest zgodne z moim sumieniem, ale na tej stronie trzeba niestety pod publikę, nie do końca zgodnie z własnymi uczuciami poetyckimi Sorry, za stwierdzenie, ale tak tu już jest.
Mam nadzieję, że ta wersja spodoba się bardziej.
Pozdrawiam.

O! To się w końcu trzeba raz, a mocno, zdecydować, czy pod flakami, opaprany ich zawartością, czy na truchle w kawałkach, żeby było dosadniej. Jak walić - to z grubej rury. Trup już był. Może być jeszcze nieboszczyk, denat, zabity, doczesne szczątki, ofiara. Pruli po zebranych z ciężkiej broni maszynowej, fruwały w powietrzu rączki, kapelusze, binokle, kawałki głów. Urocze dla czytelnika obrazy. Zaiste!
W starciu z Baczyńskim przegrałeś z kretesem.

Więc wolisz, gdy czytelnicy łykają wszystko, co im podasz, rozpływając się w komplementach?
Weź pod uwagę, Mirku, że pochwały nie stymulują do pracy nad wierszem, a więc hamują rozwój, jeżeli autor sam nie potrafi wyłowić usterek.

Miłego

Nie Miladoro, nienawidzę cukrowania pod wierszami, wręcz się tego brzydzę, bardzo cenię wszystkie uwagi, ale jak ktoś za mocno przebudowuje to już wtedy nie jest to mój wiersz. Niestety część uwag to już jest tylko wymysł - Drobne sugestie ok, a nie 3/4 wiersza Jakbym go nie poprawił to już zawsze będzie hybryda nie moja własna twórczość. A ja cenię własną - jakakolwiek by nie była. Już dowiedziałem się, że wiersz się nie podobał i wystarczy Mogę go poprawić dla zadowolenia waszego oka, ale tak jak mówiłem - to już nie jest mój wiersz... Ja jeśli zwracam uwagę, to jeśli brak przecinka, są powtarzania, jest coś bez sensu - to normalne. Jeśli sa inwersje też, ale tylko wtedy, gdy są uzasadnione, ale i one mają swoje miejsce w wierszu.
Jakby po reinkarnacji któryś ze sławnych poetów odrodził się, wstawił wiersz na portal i zostałby poczęstowany taką nuta krytyki i ingerencji w dzieło własne to zszedłby na nowo
Pozdrawiam.